Συνῆλθε σήμερα, Παρασκευή 26 Ἰουνίου 2020, στήν τρίτη Συνεδρία της γιά τόν μῆνα Ἰούνιο ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῆς 163ης Συνοδικῆς Περιόδου, ὑπό τήν προεδρία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου.
Ἡ ΔΙΣ ἐπικύρωσε τά Πρακτικά τῆς Ἐξουσιοδοτήσεως.
Ἀκολούθως κατήρτισε τήν Ἡμερησία Διάταξη τῆς Τακτικῆς Συνελεύσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, συγκληθησομένης, σύν Θεῷ, ἀπό τῆς 6ης ἕως τῆς 8ης προσεχοῦς μηνός Ὀκτωβρίου 2020.
Κατά τήν σημερινή Συνεδρία ἡ ΔΙΣ:
Ἐνημερώθηκε ἀπό τήν Συνοδική Ἐπιτροπή ἐπί τῆς Κοινωνικῆς Προνοίας καί Εὐποιίας περί τῶν τελικῶν στοιχείων τῆς καταγραφῆς τοῦ Φιλανθρωπικοῦ Ἔργου τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν καί τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος διά τό ἔτος 2019. Τά ἐν λόγῳ στοιχεῖα καταγράφονται ὡς ἀκολούθως: α) Ἔξοδα φιλανθρωπίας: 121.659.244,00 €, β) Δομές Φιλανθρωπίας: 4.464, καί γ) Ἐθελοντές Φιλανθρωπίας: 20.838.
Ἡ ΔΙΣ ἐνημερώθηκε ἀπό τήν Συνοδική Ἐπιτροπή Πολιτιστικῆς Ταυτότητος:
α) Γιά τήν τελική συγκέντρωση προτάσεων τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος σχετικά μέ τήν συμμετοχή αὐτῶν στίς Ἐπετειακές Ἐκδηλώσεις τοῦ 2021.
β) Γιά τήν ὁλοκλήρωση τῆς ἱστοσελίδας, ἡ ὁποία ἀφορᾶ στίς δρά-σεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιά τίς Ἐπετειακές Ἐκδηλώσεις τοῦ 2021.
Ἐνέκρινε τήν πρόταση τῆς ἴδιας Ἐπιτροπῆς περί παρουσιάσεως στά ΜΜΕ, ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλ-λά¬δος κ. Ἱερωνύμου καί παρουσίᾳ τῶν Σεβ/των Ἱεραρχῶν τῆς ΔΙΣ, τοῦ Προ¬γράμματος τῶν Ἐπετειακῶν Ἐκδηλώσεων τοῦ 2021.
Ἡ ΔΙΣ ἔλαβε γνώση τῆς πρόσφατης ἀνακοινώσεως τοῦ Δήμου Βάρης – Βούλας - Βουλιαγμένης σχετικά μέ δικαστική ὑπόθεση μεταξύ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου γιά ἔκταση στήν περιοχή τοῦ Ἀσκληπιείου Νοσοκομείου Βούλας καί διευκρινίζει τά ἀκόλουθα :
α) ἡ ἀνακοίνωση τοῦ Δήμου καταφέρεται μέ βαρέως ἐξυβριστικές ἐκφράσεις κατά τῆς ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐπειδή ἄσκησε τό νόμιμο δικαίωμα τῆς προσφυγῆς της στήν Ἑλληνική Δικαιοσύνη («... η Εκκλησία .... αποκηρύσσει το φιλανθρωπικό της χαρακτήρα ... σε συνδυασμό με την προσπάθεια τσιμεντοποίησης των αδόμητων χώρων πρασίνου της Βουλιαγμένης, επιδίδεται .... σε βιομηχανία αγοροπωλησίας ακινήτων (real estate)»). Ἐπιχειρεῖ μάλιστα νά παραδώσει μαθήματα κοινωνικῆς εὐαισθησίας στόν φορέα πού λειτουργεῖ τόν μεγαλύτερο ἀριθμό φιλανθρωπικῶν ἱδρυμάτων στήν χώρα.
β) σημειώνεται τό αὐτονόητο, ὅτι φυσικά ἡ προσφυγή τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος δέν συνδέεται μέ ὁποιαδήποτε ἐνδεχόμενο ἐξώσεως τοῦ Ἀσκληπιείου Νοσοκομείου Βούλας. Ἄλλωστε μέχρι σήμερα πολλές νοσηλευτικές καί λοιπές κρατικές δομές συνεχίζουν καί λειτουργοῦν ἐπί μοναστηριακῶν ἐκτάσεων, γιά τίς ὁποῖες οὐδέποτε καταβλήθηκε ἡ νόμιμη ἀποζημίωση.
γ) δυστυχῶς ὁ τοπικός Δήμαρχος διατηρεῖ καί προσωπική ἀντιπαλότητα μέ τήν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος (ἐπιχειρεῖ νά ἀκυρώσει δικαστικῶς τήν ἐκλογή τοῦ ὀρθόδοξου Μητροπολίτη της περιοχῆς του). Παράλληλα, δέν πρέπει νά παραβλεφθεῖ ὅτι ἡ ἀνακοίνωση τοῦ Δήμου ξεπερνᾶ καί τά νόμιμα ὅρια, καθώς ἀποτελεῖ προσπάθεια παρεμβάσεως φορέα τῆς ἐκτελεστικῆς ἐξουσίας ὑπόθεση πού ἐκκρεμεῖ ἐνώπιον τῶν δικαστηρίων μεταξύ τρίτων καί μέ στόχο τόν ἀθέμιτο ἐπηρεασμό τῆς κρίσεως τῶν δικαστῶν.
δ) ἐπειδή κάθε πολίτης καί νομικό πρόσωπο στή χώρα μας ἔχει δικαίωμα προσφυγῆς στή Δικαιοσύνη, διευκρινίζεται πρός κάθε καλόπιστο ἐνδιαφερόμενο ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὡς κατά νόμον διαχειρίστρια περιουσίας τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Πετράκη προσέφυγε πρός ἐπίλυση μίας χρονίζουσας ὑποθέσεως, ἡ ὁποία δέν κατέστη δυνατόν νά τακτοποιηθεῖ ἐξωδίκως καί ὄχι μέ εὐθύνη τῆς Ἐκκλησίας. Εἰδικότερα, οὐδέποτε καταβλήθηκε ἡ νόμιμη ἀποζημίωση γιά τήν ἀπαλλοτριωθεῖσα ἔκταση. Ἀποτελεῖ δικαίωμα, ἀλλά καί νόμιμη ὑποχρέωση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὡς διαχειρίστριας, νά ζητήσει σχετικῶς δικαστική προστασία, ἡ ὁποία φυσικά καί δέν θά καταλήξει σέ ὁποιοδήποτε ἀποτέλεσμα βλαπτικό γιά τήν λειτουργία τοῦ ἀνωτέρω Νοσοκομείου.
Ἡ ΔΙΣ μέ πνευματική χαρά καί ἀγαλλίαση ἔλαβε τό μήνυμα τῆς Ἁγιοκατατάξεως τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης κυροῦ Καλλινίκου ἀπό τήν Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου κατόπιν προτάσεως τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία τό σπουδαῖο αὐτό γεγονός ἀνακοινώνει σήμερα ἐπισήμως πρός τά πιστά μέλη της καί ἰδιαιτέρως πρός τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας, τήν ὁποία θεοφιλῶς, θεαρέστως, ἁγιοπνευματικῶς καί ἱεραποστολικῶς διεποίμανε αὐτός ὁ Ἅγιος ἐπίσκοπός της Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Ἀλλά καί πρός τούς εὐσεβεῖς πιστούς της Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας, ὅπου εὑρίσκεται ἡ γενέτειρά του καί στήν ὁποία διακόνησε ὡς λαϊκός θεολόγος, ἱεροκῆρυξ καί Γραμματεύς καί ἐν συνεχείᾳ ὡς διάκονος, Ἀρχιμανδρίτης καί Πρωτοσύγκελλος αὐτῆς, μέχρι τῆς ἀναδείξεώς του σέ Μητροπολίτη Ἐδέσσης τό 1967. Δέν θά ἦταν ὑπερβολή νά εἰπωθῇ ὅτι ὁ ἐνάρετος αὐτός Ἱεράρχης ἀνεδείχθη ἕνα πραγματικό κόσμημα τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Ὁ ἐν ἁγίοις Μητροπολίτης Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας Καλλίνικος (κατά κόσμον Δημήτριος) Ποῦλος γεννήθηκε στό χωριό Σιταράλωνα Ἀγρινίου στίς 26 Ἰανουαρίου 1919 ἀπό εὐσεβεῖς γονεῖς. Ἀποφοίτησε ἀπό τό Γυμνάσιο Θερμοῦ μέ ἄριστες ἐπιδόσεις καί εἰσήχθη στήν Θεολογική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. Τό 1942 ἀρίστευσε στίς πτυχιακές ἐξετάσεις μέ προοπτικές πανεπιστημιακῆς προωθήσεως. Προκειμένου νά προσφέρῇ στήν τοπική Ἐκκλησία ἐργάσθηκε ὡς Γραμματέας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας πλησίον τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Ἱεροθέου μέχρι καί τό 1946 κηρύττοντας παράλληλα στόν λαό τοῦ Μεσολογγίου.
Τό 1946 καί σέ ἡλικία 27 ἐτῶν κατετάγη στίς Δυνάμεις Καταδρομῶν (ΛΟΚ) καί ὑπηρέτησε μέ πατριωτισμό καί παροιμιώδη θρησκευτικό ζῆλο μέχρι τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1949. Ἐπιστρέφοντας στήν Ἱερά Μητρόπολη Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας ἀνέλαβε καί πάλι τά καθήκοντα τοῦ Γραμματέως καί λαϊκοῦ ἱεροκήρυκος σέ ὅλη τήν ἐπαρχία.
Ἐκάρη μοναχός στίς 23 Νοεμβρίου 1957 στήν Ἱερά Μονή Μυρτιᾶς μέ τό ὄνομα Καλλίνικος καί τήν ἑπομένη χειροτονήθηκε Διάκονος στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Ἁγίου Σπυρίδωνος Μεσολογγίου ἀπό τόν κατά σάρκα ἀδελφό του, Μητροπολίτη Διδυμοτείχου Κωνσταντῖνο. Τήν 1η Δεκεμβρίου τοῦ ἰδίου ἔτους χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος καί προχειρίσθηκε Ἀρχιμανδρίτης. Μετά ἀπό 25ετή διακονία στήν Ἱερά Μητρόπολη Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας ἐξελέγη Μητροπολίτης Ἐδέσσης καί Πέλλης στίς 24 Ἰουνίου 1967 καί τήν ἑπομένη χειροτονήθηκε στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Διονυσίου Ἀρεοπαγίτου Ἀθηνῶν.
Ἀγωνίσθηκε γιά τόν καταρτισμό τῶν κληρικῶν τῆς Μητροπόλεώς του διοργανώνοντας συνέδρια καί ἱερατικές συνάξεις. Περιώδευσε ἀκούραστα τήν Ἀρχιερατική του περιφέρεια καί φρόντισε ἰδιαίτερα γιά τίς χειροτονίες νέων κληρικῶν, τό κήρυγμα καί τήν ἱερά ἐξομολόγηση. Ἀνέδειξε ἐπίσης τίς τοπικές ἁγίες, Νεομάρτυρα Χρυσή καί μάρτυρα Βάσσα τήν Ἐδεσσαία. Ἵδρυσε Οἰκοτροφεῖο γιά τήν σπουδάζουσα νεολαία καί Γηροκομεῖο γιά τούς ἡλικιωμένους. Προέβαλε τόν μοναχισμό καί ἀνασύστησε τήν Ἱερά Μονή Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ Ἀριδαίας.
Παρά τήν ἀρετή καί τήν ἀκεραιότητά του δέχθηκε ἄδικες καί συκοφαντικές ἐπιθέσεις προερχόμενες κυρίως ἀπό ἐχθρούς τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Ἔθνους. Τίς ἀντιμετώπισε μέ ὑποδειγματική πραότητα καί ἀγάπη. Ἐκοιμήθη τήν 8η Αὐγούστου 1984 μετά ἀπό ἑπτάμηνη ἀσθένεια. Στήν ἐξόδιο ἀκολουθία τοῦ παρέστησαν 29 Ἀρχιερεῖς, πολυάριθμοι κληρικοί καί μεγάλο πλῆθος λαοῦ. Ἐτάφη στό δημόσιο Κοιμητήριο τῆς Ἔδεσσας μετά ἀπό δική του ἐπιθυμία, ἐπειδή θέλησε νά βρίσκεται κοντά στόν λαό πού ὑπηρέτησε καί ἀγάπησε.
Τέλος ἡ ΔΙΣ ἐνέκρινε ἀποσπάσεις κληρικῶν, ἀσχολήθηκε μέ θέματα Ἱερῶν Μητροπόλεων, Συνοδικῶν Ἐπιτροπῶν καί μέ τρέχοντα ὑπηρε-σια¬κά ζητήματα.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
