Ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Χριστοδούλου καί μέ τή συμμετοχή 43 ἐκπροσώπων ἀπό εἴκοσι ὀκτώ Ἱερές Μητροπόλεις τῆς Κεντρικῆς καί Βορείου Ἑλλάδος, ὡς καί ἑκατό κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως, ἄρχισε χθές, 19 Νοεμβρίου ἐ.ἔ. στό Ξενοδοχείο “Les Lajaristes” στήν Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης, φιλοξενούμενη τῆς Ι. Μητροπόλεως Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως τίς ἐργασίες τῆς ἡ πρώτη Φάσις τῆς Διημερίδος Στελεχῶν Ποιμαντικοῦ ἔργου τῶν ὤς ἄνω Ἱερῶν Μητροπόλεων μέ θέμα: «Οἱ Μετανάστες στήν πολυπολιτισμική Ἑλληνική Κοινωνία: μία πρόκληση γιά τήν Ἐκκλησία".
Στό μήνυμά του πρός τούς κύριους συνέδρους τῆς Διημερίδος, ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Χριστόδουλος ὑπογράμμισε μεταξύ ἄλλων καί τά ἑξῆς: "Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γράφει πρός τούς Ρωμαίους τήν φιλοξενίαν διώκοντες (Ρωμ. 12,13) καί πρός τούς Ἑβραίους τῆς φιλοξενίας μή ἐπιλανθάνεσθε διά ταύτης γάρ ἔλαθόν τινες ξενίσαντες ἀγγέλους" (Ἑβρ. 13,2), ἐνῶ στήν Α πρός Τιμόθεον καί τήν πρός Τῖτον ἀναφέρει ὅτι ὁ ἐπίσκοπος ἐκτός τῶν ἄλλων πρέπει νά εἶναι καί φιλόξενος (Α Τιμ. 3,2 Τῖτ. 1,8). Καί ὁ Ἀπόστολος Πέτρος στήν Α Καθολική Ἐπιστολή του (4,8 -9) γράφει "ἡ ἀγάπη καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν φιλόξενοι εἰς ἀλλήλους ἄνευ γογγυσμῶν".
Τό πίστευμα ἐπί πλέον τῆς ξενιτείας ἰσχύει ἰδιαιτέρως γιά κάθε πιστό χριστιανό, γιά τόν ὁποῖο "κάθε ξένη χώρα εἶναι πατρίδα καί κάθε πατρίδα εἶναι ξένη χώρα" (Ἐπ. πρός Διόγνητον), ἀφοῦ σύμφωνα μέ τόν Ἅγ. Γρηγόριο τόν Θεολόγο, μία εἶναι ἡ πραγματική πατρίδα ὅλων μας, ἡ Ἄνω Ἱερουσαλήμ, τῆς ὁποίας εἴμαστε πολίτες.
Ἀκόμη περισσότερο οἱ Χριστιανοί πού συνειδητά βιώνουν ὅτι εἶναι μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του, καί ἔχουν ὡς πρότυπο κοινωνίας ἀγάπης τήν ἀγαπητική σχέση τῶν προσώπων τῆς Ἁγ. Τριάδος, ἔχουν γκρεμίσει τούς φραγμούς (ἐθνικῆς καταγωγῆς, κοινωνικῆς τάξης, θρησκευτικῆς πίστης, φύλου κλπ.) πού τούς χωρίζουν ἀπό τόν πλησίον καί μποροῦν ν' ἀναφωνοῦν μαζί μέ τόν Ἀπόστολο Παῦλο "οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδέ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδέ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καί θῆλυ πάντες γάρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ" (Γαλ. 3,28, πρβ. καί Κολ. 3,11).
Στηριζόμενοι ἐπί πλέον στή διδασκαλία τῶν Πατέρων μας, "ὅτι ὁ Θεός οὐκ ἔστι μερικός Θεός ἀλλά Πατήρ πάντων" (Ἱ. Χρυσ.), μποροῦμε νά ἀσκήσουμε τή γνήσια καί ἀληθινή ἀγάπη καί νά παραμερίσουμε συναισθηματισμούς καί ἁπλές ἠθικιστικές διδασκαλίες, ἐφαρμόζοντας στήν πράξη τήν πίστη τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας ὅτι ἡ διακονία εἶναι χάρισμα, προσφορά στόν Θεό καί στόν ἄνθρωπο.
"Ὁ μετανάστης λοιπόν χρειάζεται ἕνα ἔρεισμα, πάνω στό ὁποῖο θά στηριχθεῖ γιά νά βρεῖ τή δύναμη ν' ἀντιμετωπίσει μέ ἐπιτυχία ὅλες τίς δυσκολίες καί τά προβλήματα πού τόν περιστοιχίζουν. Τό ἔρεισμα αὐτό δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τήν πίστη στό Θεό, τόν προστάτη τῶν φτωχῶν καί τῶν ἀδυνάτων".
Κατέληξε δέ ὅτι: "Στή διαμόρφωση τῆς ποιμαντικῆς τῆς Ἐκκλησίας μποροῦν νά βοηθήσουν οἱ σύγχρονες ἐπιστῆμες τῆς κοινωνιολογίας, τῆς ἀνθρωπολογίας καί τῆς ψυχολογίας, καθώς καί ἡ χρήση ἠλεκτρονικοῦ ὑπολογιστῆ, στατιστικῶν ὑπηρεσιῶν καί κοινωνιολογικῶν ἀναλύσεων.
Ἡ ποιμαντική τῆς Ἐκκλησίας, τέλος, πρέπει νά εἶναι ἀνεπηρέαστη ἀπό προκαταλήψεις καί ἄκριτους νεωτερισμούς, ἀπό στείρους συναισθηματισμούς καί ἐγκεφαλικές προσεγγίσεις, ἀπό προσωπικές τοποθετήσεις καί πολιτικές σκοπιμότητες. Ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ἕνα ἐσχατολογικό προσανατολισμό καί ἡ Ποιμαντική της πρέπει νά συμβαδίζει σ' αὐτήν τήν κατεύθυνση.
Μέ τή δύναμη πού μᾶς παρέχει ὁ Χριστός εἶναι δυνατόν νά μεταστρέφονται οἱ καταστάσεις καί νά ἐξάγεται ἀπό τό πικρό γλυκύ.
Ἄλλωστε δέν πρέπει νά ξεχνᾶμε ὅτι κάθε ἀποδημία εἶναι στό βάθος της μιά ἀποκάλυψη κρυμμένων ἀξιῶν καί ἱκανοτήτων τοῦ ἀνθρώπου. Εὔχομαι λοιπόν σέ ὅλους σας, πού διακονεῖτε στόν εὐαίσθητο αὐτόν τομέα τῆς Ποιμαντικῆς Μέριμνας τῆς Ἐκκλησίας μας νά ζεῖτε μέ τή συνείδηση τοῦ «Καλοῦ Σαμαρείτη» καί νά μήν ξεχνᾶτε, ὅτι ἡ μετανάστευση μπορεῖ νά γίνει εὐλογία γιά τούς ἀνθρώπους καί τίς κοινωνίες. Ἀπό μᾶς ἀπαιτεῖται μόνο νά συνεργαζόμαστε στό ἔργο, πού ὁ Χριστός μυστικά ἐπιτελεῖ μέ τήν ἐφαρμογή σωστῆς ποιμαντικῆς. Ἄς ἀναλάβουμε λοιπόν ὅλοι τίς εὐθύνες μας.»
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβας μετά τήν τέλεση τοῦ Ἀγιασμοῦ χαιρέτησε τά μέλη τῆς πρώτης Φάσεως τῆς Διημερίδος καί ἐξέφρασε τήν χαρά του γιά τήν παρουσία τόσων Συνέδρων στήν Ἱερά Μητρόπολίν του καί γιά τήν πραγματοποίησή της στήν Βόρειο Ἑλλάδα, ὑπογραμμίζοντας ὅτι «τό πρόβλημα τῶν Μεταναστῶν ἀνάγεται στίς βασικές Ποιμαντικές ἐπιδιώξεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ὅτι στοιχίζεται στήν ἐντολή τοῦ Χριστού γιά τήν προστασία τῶν ἐν ἀνάγκαις ξένων ἀδελφῶν μας». Εὐχαρίστησε δέ τήν ἀξιέπαινο προσπάθεια τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Θείας Λατρείας καί Ποιμαντικοῦ 'Έργου, εὐχηθείς τήν ἐξ ὕψους βοήθεια καί εὐλογία πρός ἐπιτυχία τῆς Διημερίδος.
Στή συνέχεια, ὁ Συνοδικός Σύνδεσμος στήν Ἐπιτροπή, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπῶν καί Ἑορδαίας κ. Θεόκλητος χαιρέτισε τά μέλη τῆς Διημερίδος καί ἐτόνισε ὅτι «Ἡ σημερινή ὑπό τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Θείας Λατρείας και Ποιμαντικοῦ 'Έργου, διοργανουμένη διημερίς ἐντάσσεται ἀκριβῶς εἰς τήν ἀνύστακτον φροντίδα καί εἰς τό διαρκές ἐνδιαφέρον τῆς Ἐκκλησίας μας τόσον διά τήν ἐνημέρωσιν τοῦ ποιμνίου Της ὅσον καί διά τήν καλυτέραν παροχήν οἱασδήποτε βοηθείας εἰς τούς μετανάστας. Διά τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος ὁ ξένος δέν εἶναι οὔτε ὁ ἐχθρός οὔτε ὁ ἀπειλῶν, ἀλλά εἶναι ὁ ἀδελφός ὁ ἐλάχιστος διά τοῦ ὁποίου ἐπιτυγχάνεται ἐν Χριστῷ ἡ σωτηρία μας. Τό πατερικόν ἀπόφθεγμα: «Ἀνέπαυσες τόν ἀδελφόν σου, ἀνέπαυσες τόν Θεόν σου» ἀποτελεῖ τήν μονάδα δράσης καί διακονίας τῆς Ἐκκλησίας καί εἰς τά ζητήματα τῶν μεταναστῶν».
Τέλος, εὐχαρίστησε τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος διά τήν ἀπόφασή της νά συγκληθεῖ ἡ παροῦσα Διημερίς, καί τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος διά τήν στήριξη τῶν διαφόρων πρωτοβουλιῶν καί εἰσηγήσεων τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Θείας Λατρείας καί Ποιμαντικοῦ 'Έργου, ὡς καί τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβαν διά τή φιλοξενίαν τῆς Διημερίδος.
Τήν Διημερίδα ἐτίμησαν μέ τήν παρουσία τους οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Βεροίας καί Ναούσης κ. Παντελεήμων καί Ἐδέσσης καί Πέλλης κ. Ἰωήλ, οἱ βουλευτές κ. Ἀναστάσιος Σπηλιόπουλος, Σταῦρος Καλαφάτης καί Δημήτριος Γαλαμάτης καί ὁ Δήμαρχος Ἀμπελοκήπων κ. Λάζαρος Κυρίζογλου. Χαιρετισμούς ἀπηύθυναν στούς συνέδρους:
α.- Ὁ Ὑφυπουργός Παιδείας καί Θρησκευμάτων κ. Γεώργιος Καλός.
β.- Ὁ βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. Εὐάγγελος Βενιζέλος.
γ.- Ἐκπρόσωπος τοῦ Νομάρχη Θεσσαλονίκης.
δ.- Ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Δημάρχου Σταυρουπόλεως κ. Τσαπνίδης Ἀπόστολος.
Χαιρετισμούς ἐπίσης ἀπέστειλαν ὁ Ὑφυπουργός Οἰκονομικῶν κ. Ἀδάμ Ρεγκούζας, καί οἱ βουλευτές κ. Στυλιανός Παπαθεμελῆς καί Ἰωάννης Μαγκριώτης.
Ἀκολούθησε διάλειμμα 5 λεπτῶν.
Ἐν συνεχείᾳ πραγματοποιήθησαν οἱ ἀκόλουθες εἰσηγήσεις τῆς 1ης Συνεδρίας:
1- Ὁ Καθηγητής Παιδαγωγικῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Ἐλλογιμώτατος κ. Γεώργιος Τσιάκαλος, εἰσηγήθη τό θέμα:
«Πολυπολιτισμικότητα καί Πολυθρησκευτικότητα στήν Ἑλλάδα». Ἀνέφερε δέ ὅτι «στήν πραγματικότητα, τό καθῆκον πού ὀρθώνεται μπροστά μας εἶναι νά διαχειριστοῦμε τήν πολυπολιτισμικότητα μέ τέτοιο τρόπο, ὥστε ἡ κοινωνία νά ἀποφύγει πιθανά δυσάρεστα φαινόμενα καί νά κερδίσει ἀπό τόν πλοῦτο πού φέρουν οἱ πολιτισμοί. Ἡ πολυθρησκευτικότητα εἶναι προφανῶς ἀποτέλεσμα τῆς πολυπολιτισμικότητας. Τό μεγάλο ἐρώτημα εἶναι κατά πόσον ἡ θρησκεία ἀποτελεῖ ἐνοποιητικό ἤ διαχωριστικό στοιχεῖο στό πλαίσιο μιᾶς πολυπολιτισμικῆς κοινωνίας. Πολλά εἶναι τά ἐπιχειρήματα πού συνηγοροῦν στήν ἄποψη, ὅτι μέ συνετή καί συστηματική ἐργασία ἡ θρησκεία μπορεῖ νά ἀποτελέσει ἑνοποιητικό στοιχεῖο». Κατέληξε δέ ὅτι ἡ πολυθρησκευτικότητα εἶναι προφανῶς ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς πολυπολιτισμικότητας. Τό μεγάλο ἐρώτημα εἶναι κατά πόσο ἡ θρησκεία ἀποτελεῖ ἑνοποιητικό ἤ διαχωριστικό στοιχεῖο στό πλαίσιο μιᾶς πολυπολιτισμικῆς κοινωνίας. Πολλά εἶναι τά ἐπιχειρήματα πού συνηγοροῦν στήν ἄποψη ὅτι μέ συνετή καί συστηματική ἐργασία ἡ θρησκεία μπορεῖ νά ἀποτελέσει ἑνοποιητικό στοιχεῖο».
2.- Μέ τήν εἰσήγησή της ἡ Ἐλλογιμωτάτη κ. Ὄλγα Στασινοπούλου, Καθηγήτρια τοῦ Παντείου Πανεπιστημίου, πού εἶχε θέμα: «Κοινωνιογραφικά δεδομένα τῶν Μεταναστῶν στήν Ἑλλάδα τοῦ σήμερα», ἀναφέρθηκε κατ' ἀρχήν σέ στατιστικά στοιχεῖα κατανομῆς τῶν μεταναστῶν στήν Ἑλλάδα καί στούς ἀρνητικούς καί θετικούς παράγοντες πού διαμορφώνουν τήν προσαρμογή τῶν μεταναστῶν στόν ἑλλαδικό χῶρο. Τόνισε τούς ἐξωτερικούς καί ἐσωτερικούς παράγοντες πού εὐνοοῦν τή λαθρομετανάστευση, γεγονός πού ἐνισχύεται ἀπό τίς ἀδυναμίες ἐλέγχου τῶν ἐκτεταμένων συνόρων τῆς Ἑλλάδας. Ἀνέδειξε τήν πραγματική εἰκόνα τῆς μετανάστευσης σήμερα. Ἡ Ἑλλάδα ἀπό χῶρος προσωρινῆς διαμονῆς καί μετακίνησης πρός ἄλλα κράτη ἔγινε τόπος διαβίωσης καί ἐγκατάστασης τῶν μεταναστῶν καί ἐν' πολλοῖς τῶν λαθρομεταναστῶν. Μετά ἀπό τήν ὁλοκλήρωση τῶν εἰσηγήσεων ἀκολούθησε συζήτηση καί δόθηκαν ἀπαντήσεις σέ πλῆθος ἐρωτήσεων τῶν συνέδρων.
