Κύριον
Γεώργιον Αϋφαντήν
Εις Θεσσαλονίκην
Αγαπητέ κ. Γεώργιε Αϋφαντή
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος ημών κ. Χριστόδουλος έλαβε την από 27 – 5 - 2003 επιστολή σας και και μου ανέθεσε να σας εκφράσω τις ευχαριστίες Αυτού και να απαντήσω σ’ αυτήν, πράγμα το οποίο κάνω ευχαρίστως, διατυπώνοντας τις ακόλουθες σκέψεις μου:
1. Το επιστημονικό Συνέδριο, για το οποίο κάνετε λόγο στην επιστολή σας δεν το διοργάνωσε η Εκκλησία μας, αλλά ιδιωτικό σωματείο με την επωνυμία «Εταιρεία Ορθοδόξων Σπουδών». Δεν παρευρέθη σ’ αυτό «εκπρόσωπος της Εκκλησίας της Ελλάδος», όπως υποστηρίζετε στην επιστολή σας.
Η Εκκλησία μας παρακολούθησε με ενδιαφέρον τη διεξαγωγή των εργασιών του και μελετά επισταμένως τα πορίσματά του, διότι το φαινόμενο της νεοειδωλολατρίας είναι ένα σοβαρό υπαρκτό πρόβλημα, όχι μόνον για την Πατρίδα μας αλλά και για τον κόσμο ολόκληρο.
Βεβαίως, θεωρώ περιττό να πώ ότι είναι καταδικαστέα κάθε βίαιη πράξη και ενέργεια προς οποιονδήποτε και είμαι βέβαιος ότι το ίδιο θα σας έλεγαν και οι διορ-γανωτές του Συνεδρίου. Πάντως, όπως διεπιστώσαμε και από την παρακολούθηση σκηνών του Συνεδρίου αλλά και από δημοσιεύματα του Τύπου, δεν φαίνεται απο-λύτως αντικειμενική η περιγραφή εκ μέρους σας των γεγονότων κατά την παρέμβασή σας στο Συνέδριο, καθόσον και εκ μέρους άλλων, μη προσκειμένων ευνοϊκά προς το Συνέδριο, εξεδηλώθη συμπεριφορά με πρόθεση δημιουργίας προβλημάτων στις εργασίες του Συνεδρίου.
2. Χαίρομαι που χρησιμοποιείτε για τον Κύριο και την Ορθοδοξία την κτητική αντωνυμία «μας». Από την επιστολή σας, όμως, εξάγεται το συμπέρασμα ότι διακατέχεστε από έναν σαφή θρησκευτικό συγκρητισμό. Πώς αλλοιώς μπορεί να ερμηνευτεί το απόσπασμα του βιβλίου σας, που συνήψατε στην επιστολή σας, και στο οποίο γράφετε το εξής: «Δεν παραβλέπω την φιλοσοφίαν πολλών Ελλήνων, σήμερα, και κυρίως νέων, που έχουν ασπασθή την αρχαίαν Ελληνικήν θρησκείαν … μέχρι που κάνουν και τελετουργικές συγκεντρώσεις, ομιλίες κ.λ.π. Είναι συγκινητική η προσπάθειά των και επαινετή»; Θεωρείτε λοιπόν συγκινητική και επαινετή την προσπάθεια όσων θέλουν να επαναφέρουν ό,τι η ιστορία και τα υψηλότερα αρχαιοελληνικά πνεύματα των λαμπρών προγόνων μας απέρριψαν ως σαθρό και επιζήμιο για την πνευματική πορεία του Γένους μας;
3. Αναφέρετε πως «για τους δώδεκα θεούς έχω κάνει ολόκληρη επιστημονική ανάλυση, που δεν έκανε κανείς άλλος μέχρι σήμερα, και έχω απομυθοποιήσει αυτούς». Δεν γνωρίζω τί εννοείτε με την λέξη «απομυθοποίηση», δηλαδή αν εννοείτε την απόδειξη της «υπάρξεως» των μη υπαρκτών «θεών» της αρχαίας πολυθεϊας η την εξιδανίκευσή τους. Πάντως είναι γνωστό ότι την απομυθοποίηση της αρχαίας θρησκείας προσπάθησαν να κάνουν πρώτοι πολλοί αρχαίοι συγγραφείς και φιλόσοφοι, προκειμένου να διασώσουν την αρχαία θρησκεία από την συνεχή κατάρρευση, χωρίς τελικά να το κατορθώσουν, όπως ο Θεαγένης ο Ρηγίνος, ο Μητρόδωρος ο Λαμψακινός, ο Εκαταίος ο Αβδηρίτης, ο Παλαίφατος, ο Ευήμερος ο Μεσσήνιος, οι Στωϊκοί και οι νεοπλατωνικοί. Είδα επίσης με έκπληξη, στο απόσπασμα του βιβλίου σας, να αναμειγνύετε τους αρχαίους θεούς με … τα φωτόνια και τα ηλεκτρόνια, και ειλικρινά δεν μπόρεσα να καταλάβω τί σχέση έχει η φύση του θείου με τη δομή του ατόμου! Δηλαδή, ταυτίζετε τη φύση των «θεών» με την φύση των φωτονίων, τα οποία ασφαλώς αποτελούν λεπτή μορφή ύλης και ταυτίζετε το άκτιστο με το κτιστό;
4. Σας πληροφορώ, αν δεν το γνωρίζετε, πως η αναβίωση του συγχρόνου παγανισμού ή αν θέλετε της αρχαίας θρησκείας του Δωδεκαθέου, δεν είναι ούτε ελληνικό (μόνο) φαινόμενο, ούτε πραγματική αγάπη κάποιων «σούπερ Ελλήνων» για το αρ-χαίο κλέος των προγόνων μας. Είναι ξεκάθαρο πια πως ο Ελληνικός νεοπαγανισμός είναι αναπόσπαστο μέρος του παγκόσμιου παγανιστικού κινήματος, το οποίο ανα-πτύχθηκε από τους σκοτεινούς κύκλους της λεγομένης Υδροχοϊκής «Νέας Εποχής», της Νέας Τάξεως Πραγμάτων και της Παγκοσμιοποιήσεως. Σας παραπέμπω στο διαδύκτιο στην ιστοσελίδα της λεγομένης «Ελληνικής Εταιρείας Αρχαιοφίλων», όπου αναγγέλλεται επίσημα πως βρισκόμαστε «στο κατώφλι της νέας υδροχοϊκής εποχής»! Ο νεοπαγανισμός είναι ένα χρήσιμο εργαλείο στα χέρια των νεοεποχιτών, προκειμέ-νου να δημιουργήσουν πνευματική σύγχυση και διάσπαση των μεγάλων μονοθεϊστι-κών θρησκειών και κυρίως της Ορθοδοξίας, η Οποία στέκεται το πιο σοβαρό εμπό-διο στην πραγματοποίηση των καταχθόνιων σκοπών τους για την εδραίωση της παγκόσμιας πανθρησκείας του αποκρυφισμού. Για του λόγου το αληθές δείτε τη δια-κήρυξη της ιδρύσεως του «Παγκοσμίου Συνεδρίου Εθνικών Θρησκειών», (World Congress of Ethnic Religions), που έγινε στη Βίλνα της Λιθουανίας τον Ιούνιο του 1998. Εκεί ιδρύθηκε η «Παγκόσμια Εκκλησία των Εθνικών», η οποία συντονίζει και ελέγχει τις εθνικές παγανιστικές «εκκλησίες» και αποτελεί τον συνδετικό δεσμό με τους ιθύνοντες της «Νέας Εποχής». Στο συνέδριο αυτό πρωτοστάτησαν και οι Έλλη-νες νεοπαγανιστές. Το λεγόμενο «Ύπατο Συμβούλιο Ελλήνων Εθνικών» υπήρξε ο συνδιοργανωτής του συνεδρίου και συνιδρυτής της «Παγκόσμιας Εκκλησίας των Εθνικών». Δείτε τις ιδεολογικές, φιλοσοφικές και θρησκευτικές αρχές της «Νέας Εποχής» και θα διαπιστώσετε πλήρη ταύτιση με αυτές των νεοπαγανιστών.
5. Είναι εμφανές στην επιστολή σας ότι σας ενοχλεί πολύ η ταύτιση του Θεού της Παλαιάς Διαθήκης με τον Θεό της Καινής Διαθήκης. Θα ήθελα κατ’ αρχήν να σας ενημερώσω, αν δεν το γνωρίζετε, πως η Παλαιά Διαθήκη ενοχλούσε αφόρητα και τους Ναζί στη Γερμανία και οι «Γερμανοί Χριστιανοί» (Deutsche Christen) την είχαν εξοβελίσει! Είναι γνωστή επίσης η παγανιστική προτίμηση και δράση του ναζιστικού κόμματος και ακόμη ότι η τελετή «αφής της φλόγας» στους νεωτέρους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι επινόηση του Ναζιστικού καθεστώτος. Είναι αυτό απλή σύμπτωση; Εκτός αυτού όμως, εν συντομία, θα ήθελα να σας επισημάνω τα εξής: Ο Θεός είναι Eνας και ως εκ τούτου δεν υφίσταται θέμα να συζητάμε ποιός είναι ο Θεός της Παλαιάς και ποιός της Καινής Διαθήκης. Ο Θεός, όπως τον πιστεύουμε οι Χριστιανοί, δεν ταυτίζεται με ενδοκοσμικά σχήματα, νοηματικές συλλήψεις και διάφορες παραστάσεις; Ο αιώνιος, άπειρος και υπερούσιος Θεός είναι πέρα και πάνω από κάθε ανθρώπινη περιγραφή, έστω και αν αυτή αναφέρεται σε Ιερά Βιβλία. Οι παραστάσεις και οι ιδέες περί του Θεού είναι δικές μας ανθρώπινες ατελείς εικόνες, οι οποίες αντικατοπτρίζουν την σχετική αντίληψη που έχουμε για το Θεό. Εν προκειμένω στην Παλαιά Διαθήκη είναι καταγραμμένη, όχι η ίδια η φύση του Θεού (η οποία είναι έτσι κι αλλιώς απρόσιτη στον ανθρώπινο νου), αλλά η ιστορία του σχεδίου του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου. Αντίθετα, στην Καινή Διαθήκη έχουμε πλήρη αποκάλυψη της περί Θεού αντιλήψεως, διότι ο Ενανθρωπήσας Υιός και Λόγος του Θεού αποκά-λυψε Εαυτόν και μαζί Του μέρος του μυστηρίου του Τριαδικού Θεού. Και κάτι άλλο, τα Ιερά Βιβλία δεν πρέπει να τα θεωρούμε «εθνικά» βιβλία, αλλά παγκόσμια. Ακόμη και τα ομηρικά έπη αν τα εγκλωβίσομε σε εθνικιστικά πλαίσια, αυτό θα ήταν η μεγα-λύτερη κακοποίησή τους. Πολύ περισσότερο αυτό ισχύει για την Παλαιά Διαθήκη.
Όσον αφορά στο «άσεμνο» περιεχόμενό της, πρέπει να σας υπενθυμίσω ότι αυτά είναι παραδείγματα της καταστάσεως του μεταπτωτικού ανθρώπου και ασφαλώς δεν αφορούν στο ηθικό «δόγμα» της Παλαιας Διαθήκης, αλλά εκτροπές, τις οποίες η ίδια καταδικάζει και δεν διστάζει να τις καταγράψει με σκοπό την αποφυγή τους. Αντιθέ-τως, διάφορες μυθολογίες των αρχαίων ειδωλολατρικών θρησκευμάτων, μη εξαιρου-μένης και αυτής της αρχαιοελληνικής πολυθεϊστικής ειδωλολατρικής θρησκείας, προβάλλουν το «άσεμνο» ως χαρακτηριστό των ίδιων των «θεών» τους!
6. Στην επιστολή σας γράφετε πως ο Χριστός έκοψε «τελείως τις γέφυρες με τη Βίβλο – Π. Διαθήκη». Αυτό είναι λάθος. Ο Χριστός ο Ίδιος είχε τονίσει επανειλημ-μένως: «μη νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή τους προφήτας, ουκ ήλθον καταλύσαι, αλλά πληρώσαι» (Ματθ.5:17), που σημαίνει πως ο Χριστός ήλθε να φέρει την πληρότητα της αλήθειας. Ο Κύριος ήταν σαφής: «Εγώ εις τούτο γεγέννημαι και εις τούτο ελήλυθα εις τον κόσμον, ίνα μαρτυρήσω τη αληθεία» (Ιωάν.18:37). Δεν πρέπει δε να ξεχνούμε ότι στη σχέση Παλαιάς και Καινής Διαθήκης υπάρχει το «εκπληρούμενον», το «συμπληρούμενον» και το «καταργούμενον».
7. Ομιλείτε για «δίωξη των Δωδεκαθεϊστών υπό της Εκκλησίας». Πού και πότε είδατε δίωξη; Αντίθετα μάλιστα, η Εκκλησία μας εδώ και δυο δεκαετίες βρίσκεται συνεχώς στο στόχαστρο των νεοπαγανιστών. Μέσα από τα πάμπολλα περιοδικά τους, τις δημοσιεύσεις σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά, τις τηλεοπτικές τους εμφανίσεις και τις δαιδαλώδεις ιστοσελίδες τους στο διαδίκτυο, εξαπολύουν έναν άνευ προηγουμένου πόλεμο λάσπης, ύβρεων και απειλών, κατά της Εκκλησίας και των λειτουργών της. Κάνετε, παρακαλώ, τον κόπο να διαβάσετε κάποια από τα «δελτία Τύπου» του «Υπάτου Συμβουλίου Ελλήνων Εθνικών» και εκεί θα βρείτε λέξεις όπως: «θεατρίνος αρχιεπίσκοπος», «τύραννοι ρασοφόροι», «μεσαιωνική μούμια», «δικτατορεύον δόγμα», «ανθρωπόμορφη μάζα του Ιεχωβά», «αμαθείς ακόλουθοι του δικτατορεύοντος δόγματος», «ψυχοπαθείς», «παρανοϊκοί οπαδοί του αρρωστημένου σκοταδιστή Σαούλ ή Παύλου», «υποκριτές εθνοκάπηλοι και απατεώνες» κ.ά. Απειλούν επίσης ανοιχτά πως «σύντομα θα υπάρξει ξεκαθάρισμα λογαριασμών» και «απόδοση δικαιοσύνης για τα εγκλήματα της εκκλησίας προς τον Ελληνισμό»!
8. Επισημαίνετε τον κίνδυνο καλλιέργειας διχασμού μεταξύ Oρθοδόξων και δωδεκαθεϊστών. Αυτόν τον κίνδυνο τον έχει επισημάνει η Εκκλησία μας αλλά δεν ευθύνεται η ίδια γι’ αυτό. Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας σέβεται την θρησκευτική ελευθερία και το δικαίωμα του καθενός να πιστεύει όπου θέλει ή να μή πιστεύει καθόλου. Κανέναν δεν παρακολουθεί, κανέναν δεν διώκει, δεν είναι μισαλλόδοξη και δεν διακατέχεται από φανατισμό. Η Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν και είναι πάντοτε η Ενοποιός Δύναμις του Έθνους μας και δεν κάνει διακρίσεις. Υπηρετεί την Ορθή Πίστη και την Ελλάδα επί αιώνες ολοκλήρους. Αντίθετα, οι νεοπαγανιστές αρνούνται την γνησιότητα του Έλληνα σε κάθε μη παγανιστή και ιδιαίτερα σ’ εμάς τους Χριστιανούς (βλ. το αριθμ.1/17-7-97 δελτίο Τύπου του «Υπάτου Συμβουλίου Ελλήνων Εθνικών»). Κι εσείς, που θεωρείτε το Χριστό, «Χριστός σας», κινδυνεύετε να χαρακτηριστείτε από τους νεοπαγανιστές ως μη γνήσιος Έλληνας, μια και η εφημερίδα πού παρουσιάστηκε στο Συνέδριο – και όχι μόνον- υβρίζει σκαιώς τον Χριστό και τους Χριστιανούς. Είναι δυνατόν το 98% των Ελλήνων, που δεν είναι, και φυσικά δεν θα γίνουν ποτέ ειδωλολάτρες, να θεωρούνται από τους αρχαιόπληκτους νεοπαγανιστές μη γνήσιοι Έλληνες;
9. Συνιστάτε στους δωδεκαθεϊστές να «συσπειρωθούν κάτω από τη σημαία της Ορθοδοξίας». Ευσεβής ο πόθος σας. Η Εκκλησία μας, βεβαίως, δεν διώχνει ποτέ κα-νέναν από κοντά Της. ‘Όλους τους θεωρεί παιδιά Της. Στην προκειμένη όμως περί-πτωση δεν είναι τα πράγματα τόσο απλά. Οι ιθύνοντες των νεοειδωλολατρικών ομά-δων, όπως προαναφέραμε, υπηρετούν τα σχέδια του κινήματος της «Νέας Εποχής», στρατευμένοι στους στόχους της για να πλήξουν την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό. Κατά συνέπεια, οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι απλά κάποιοι ιδεολόγοι, ή έστω ρομαντικοί, με διαφορετικό θρησκευτικό πιστεύω, αλλά ορκισμένοι εχθροί του Χριστού, της Εκκλησίας, των κληρικών και του πιστού λαού μας. Εν πάση περιπτώσει η πόρτα μας και η αγκαλιά μας είναι πάντοτε ανοιχτή.
Δεν μπορώ όμως να κατανοήσω πώς είναι δυνατόν να συμβιβαστεί η περί Ενός και μάλιστα Τριαδικού Θεού πίστη της Ορθοδοξίας με τις ποικίλες περί «θεού» αντιλήψεις των διαφόρων και μάλιστα αντιτιθεμένων μεταξύ τους νεοδειδωλολατρικών κινημάτων. Και τούτο καθόσον ουδεμία σχέση μπορεί να υπάρξει μεταξύ του Ενός και Αληθινού Θεού με τους «μη όντας θεούς» τον Κρόνον, τον Πλούτωνα, τον Απόλλωνα και τις λοιπές άρρενες και θήλεις «θεότητες» της πολυθεϊστικής Ελληνικής αρχαιότητος.
10. Συγκρίνετε το ήθος του π. Γεωργίου Μεταλληνού με αυτό των αρχαίων Ελλήνων, οι οποίοι υπήρξαν κατά την κρίση σας «ασυγκρίτως ανώτεροί του». Βεβαίως, ο π. Μεταλληνός δεν έχει ανάγκη της εκ μέρους μου υποστηρίξεως. Είναι ένας καταξι-ωμένος κληρικός και πανεπιστημιακός διδάσκαλος, γνωστός όχι μόνον ανά το πανελ-λήνιον αλλά και διεθνώς. Οι συγκρίσεις προσώπων τόσων διαφορετικών μεταξύ τους και μάλιστα ανηκόντων σε τόσο μακρυνές μεταξύ τους εποχές είναι πάντοτε παρα-κινδυνευμένος. Μπορεί οι αρχαίοι μας πρόγονοι να υπήρξαν όντως σπουδαίοι σε πολλούς τομείς, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν και άμεμπτοι. Αφήστε, λοιπόν, τις συγκρίσεις του ήθους των νεοελλήνων με τούς αρχαίους προπάτορές μας.
11. Διερωτάσθε αν η ευρωπαϊκή νομοθεσία, για την αντιμετώπιση των καταστροφικών αιρέσεων (σεκτών), οι οποίες προβαίνουν σε ανθρωποθυσίες, εγγίζει και τους νεοπαγανιστές δωδεκαθεϊστές. Βεβαίως, όσα προβλέπει η Ευρωπαϊκή νομοθεσία (Ψήμισμα Ευρωκοινοβουλίου 29.2.1996) ισχύουν για τις ομάδες εκείνες που παρου-σιάζουν στην δραστηριότητά τους ακραίες και εγκληματικές εκδηλώσεις, οι οποίες φθάνουν ενίοτε και μέχρις αιματοχυσίας ή ανθρωποθυσίας.. Αλλά, όπως γνωρίζετε, στην Ευρώπη αναβιώνουν σήμερα αρχαίες ευρωπαϊκές ειδωλολατρικές λατρείες (Κελτικές, Τευτονικές και Σκανδιναβικές αρχαίες θρησκείες), οι οποίες έχουν σαφές πρωτόγονο τελετουργικό. Τόσον αυτές όσον και ένιες εκφράσεις της αρχαιοελληνι--κής πολυθεϊστικής θρησκείας δεν ήταν άμοιρες ανθρωποθυσιών! Ο P. Decharme στην κλασσική «Ελληνική Μυθολογία» του αλλά και ο καθηγητής M.Nilsson αναφέ-ρονται σε τέτοιες περιπτώσεις. Ο δεύτερος σημειώνει μάλιστα ότι «σε εξαγνιστικές τελετές προσέφεραν ανθρωποθυσίες και στους πρόσφατους ιστορικούς χρόνους» (σελ.98).
Μιλώντας για τά καθ’ ημάς, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στον Παυσα-νία (Ελλ. Περ. Ι,18,17) ή τον Πλούταρχο (Ελληνικά Αίτια 38.299ε) και σε άλλους αξιόπιστους αρχαίους συγγραφείς, οι οποίοι καταγράφουν συνήθειες ανθρωποθυσιών.
12. Τέλος, υπογραμμίζω ότι οι Ορθόδοξοι Έλληνες δεν χρειάζονται μαθήματα αγάπης για την αιώνια Ελλάδα μας. Η καρδιά μας είναι πληρωμένη από αγάπη στον Χριστό και στην Πατρίδα. Η Ελλάδα επέζησε, ζει και θα επιζήσει γιατί είναι βαθιά ριζωμένη στις καρδιές μας. Η Ελλάδα, ως Εθνος, ως Γένος, ως Κράτος ελεύθερο, ως Γλώσσα και Πολιτισμός επέζησε χάρις στην Ορθόδοξη Εκκλησία, η Οποία, σε περιόδους σκοτεινές απεδείχθη στοργική Μάνα των Ελλήνων, πού έχυσε ποταμούς αιμάτων για να διατηρήσει την ελληνικότητα της Φυλής μας, μπροστάρισσα πάντοτε σε όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες της Πατρίδος μας για την ελευθερία, την ανεξαρτησία καί την εθνική ακεραιότητα. Η Ορθοδοξία συνδέει το αρχαίο Ελληνικό μεγαλείο, μέσω της ένδοξης χιλιετούς Βυζαντινής ιστορίας μας, με την νεώτερη Ελλάδα. Οι σύγχρονοι Έλληνες δεν έχουν μόνον παππούδες (τους αρχαίους μας λαμπρούς προγόνους) αλλά έχουν και πατέρες (τους εξ ίσου λαμπρούς συνεχιστές του Ελληνικού πνεύματος της ένδοξης Βυζαντινής ιστορίας μας). Είναι έγκλημα να απαρνούμαστε μια χιλιετή λαμπρή και ανεπανάληπτη περίοδο της ιστορίας μας μόνον και μόνον γιατί είναι Χριστιανική. Και αυτό δυστυχώς πράττουν οι περισσότεροι από τους ΄Ελληνες «αρχαιολάτρες».
Αγαπητέ κ. Αϋφαντή,
Πληροφορήθηκα ότι είστε απόστρατος αξιωματικός του ενδόξου Ελληνικού Στρατού, και μάλιστα στρατηγός. Αυτή σας η ιδιότητα, συνδυαζόμενη με την προβεβηκυία ηλικία σας, με κάνει να αισθάνομαι απέναντί σας έναν ιδιαίτερο σεβασμό. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να θυσιάζουμε την αλήθεια και το καθήκον μας σε αβρότητες. Ομολογώ πως δεν μπορώ να δεχθώ ότι Έλληνας αξιωματικός, ορκισμένος φρουρός και υπερασπιστής των ιερών και των οσίων της ένδοξης Πατρίδος μας, πού γνωρίζει πολύ καλά την μακραίωνη ιστορία του Τόπου μας και ο οποίος στις λαμπρές σελίδες των νικηφόρων αγώνων της νεώτερης Ελλάδος συμμετείχε ο ίδιος ενεργά, υπερασπίζεται και επαινεί τους νεοπαγανιστές, οι οποίοι πολεμούν με λύσσα την Εκκλησία μας, το κυριότερο στήριγμα του Έθνους μας. Ίσως η εθνική σας υπερηφάνεια για το ένδοξο αρχαιοελληνικό παρελθόν μας, η οποία χαρακτηρίζει όλους μας – κάθε γνήσιο και φιλόπατρη Έλληνα- να είναι εκείνη πού σας οδήγησε να θεωρείτε ότι κάθε τι που έχει σχέση με το αρχαιοελληνικό παρελθόν μας είναι αποδεκτό χωρίς διάκριση, λησμονώντας ότι η απόρριψη της αρχαίας πολυθεϊστικής ειδωλολατρίας δέν ξεκίνησε από την Ορθόδοξη Εκκλησία μας αλλά πολλούς αιώνες πρίν, από τα ισχυρότατα πνεύματα των μεγάλων σοφών προγόνων μας.
Το πισωγύρισμα, λοιπόν, σε πρωτόγονες ειδωλολατρικές μορφές θρησκευτικότη-τας, πού είχαν ήδη εγκαταλείψει οι Πατέρες μας προδίδει αναμφίβολα πρωτόγνωρη πνευματική σύγχυση. Είναι μια πρόκληση εθνικού διχασμού των νεωτέρων Ελλήνων, την οποία πάση θυσία πρέπει να αποφύγωμε.
Σας διαβιβάζω τις ευχές του Μακαριωτάτου για την προσωπική ευημερία σας και διατελώ μετά της προσηκούσης τιμής.
Πρωτοπρ. Κυριακός Τσουρός
