"Τό ζήτημα πρέκυψε μέ τήν ὑποβολή αἴτησης γιά τήν ἵδρυση εὐκτηρίου οἴκου, τή στιγμή πού πραγματοποιοῦν δημόσια σχετικές θρησκευτικές τελετές σέ διάφορους ἀρχαίους ναούς ἀνά τήν Ἑλλάδα. Τό ὑπουργεῖο Παιδείας ἀντιμετωπίζει ἐπιφυλακτικά τό ὅλο θέμα καί ἐπί δυόμισι χρόνια ἔχει ἀποφύγει νά ἀπαντήσει στό σχετικό αἴτημα. Μάλιστα πιστοί τοῦ δωδεκάθεου ὑπέβαλαν αἴτημα γιά ἀλλαγή τοῦ κυρίου ὀνόματός τους στό Ληξιαρχεῖο ἐπί τό ἀρχαιότερον, χωρίς νά γίνει δεκτό.
Ἔτσι, ἡ συσταθεῖσα "Ἐπιτροπή γιά τήν ἀναγνώριση τοῦ Δωδεκάθεου" ἄρχισε νά "βομβαρδίζει" μέ ἀναφορές γιά παραβίαση τῶν δικαιωμάτων της στόν Συνήγορο τοῦ Πολίτη, ἐνῶ τό ζήτημα ἀπασχόλησε καί τήν Ἐθνική Ἐπιτροπή γιά τά Δικαιώματα τοῦ Ἀνθρώπου (ΕΕΔΑ), πού ὑπάγεται ἀπευθείας στόν πρωθυπουργό, ἀφοῦ ἔγιναν καί πρός αὐτή καταγγελίες καί μάλιστα μέ τήν ἀπειλή ὅτι ἡ ὑπόθεση θά ὁδηγηθεῖ στό Εὐρωδικαστήριο, ὅπου ἡ Ἑλλάδα θά καταδικαστεῖ!
Στήν κρίσιμη συνεδρίαση τῆς ΕΕΔΑ, πού ἔγινε ὑπό τό βάρος τῆς ἐξαπόλυσης τῶν κεραυνῶν τοῦ Δία καί τήν καταδίκη τῆς χώρας, οἱ ἐκπρόσωποι τοῦ κράτους φάνηκαν ἀρνητικοί στό ζήτημα τῆς ἀναγνώρισης τοῦ δωδεκάθεου, ἀφοῦ ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ ὑπουργείου Παιδείας Ἰ. Κονιδάρης σημείωσε ὅτι εἶναι ἡ μόνη αἴτηση πού παραμένει ἐκκρεμής.
Ἡ καθυστέρηση ὀφείλεται στίς σοβαρές ἐπιπτώσεις πού μπορεῖ νά προκύψουν σέ διάφορες ἔννομες σχέσεις, ὅπως ὁ γάμος, ἡ ἐκπαίδευση, ἡ στράτευση κλπ. Ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ ὑπουργείου Ἐργασίας ὑποστήριξε ὅτι ἡ οἰκειοποίηση ἀπό μιά ὁμάδα μιᾶς θρησκείας νεκρῆς ἀπό αἰώνων, μέ τή συσσωμάτωση μυθολογικῶν, ἱστορικῶν κλπ. ἀναζητήσεων, δέν μπορεῖ νά ὁδηγήσει σέ ἀναβίωσή της.
Ἄν καί ἡ ΕΕΔΑ δέν πῆρε τελικά θέση ἐπί τῆς οὐσίας καί ἁπλά συνέστησε στό ὑπουργεῖο Παιδείας νά ἀπαντήσει στό αἴτημα τῶν πολιτῶν ὅπως πρέπει νά γίνεται σ' ἕνα κράτος δικαίου, ἐντούτοις διατυπώθηκαν ἐνδιαφέρουσες ἀπόψεις καί ἀποκαλυπτικοί διάλογοι μεταξύ τῶν μελῶν τῆς ΕΕΔΑ καί τῆς Ἐπιτροπῆς γιά τό δωδεκάθεο.
Ἡ πρόεδρος τῆς ΕΕΔΑ (πρώην πρύτανης Παντείου) Ἀλίκη Γιωτοπούλου - Μαραγκοπούλου καί ὁ καθηγητής (πρώην πρύτανης τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν) Ν. Κλαμαρῆς τόνισαν ὅτι τό δωδεκάθεο ἔχει πάψει ἀπό πολλούς αἰῶνες νά θεωρεῖται θρησκεία, ἐνῶ ἀπό τήν ἀρχαία ἑλληνική ἐποχή ἐξέχουσες προσωπικότητες (Σωκράτης) ἀναζητοῦσαν ἄλλες θρησκευτικομεταφυσικές ἀντιλήψεις.
Σέ ἐρώτηση τῆς προέδρου πῶς κρίνουν τή συμπεριφορά τοῦ Δία, πού γιά νά πετύχει συνεύρεση μέ μιά γυναίκα, συχνά τήν ἐξαπατοῦσε προσλαμβάνοντας διάφορες μορφές, οἱ ἐκπρόσωποι τῆς ἐπιτροπῆς (πατέρας καί γιός) ἀπάντησαν ὅτι συχνά οἱ ἔγγαμοι ἄνδρες ἔχουν ἐρωμένες, ἐνῶ σέ ἐρώτηση ἄν αὐτά ταιριάζουν σ' ἕναν θεό, οἱ ἐκπρόσωποι ἀποκρίθηκαν ὅτι πρόκειται γιά μυθολογία.
Σέ ἐπισήμανση ὅτι δέν χρειάζονται εὐκτήριο οἶκο, ἀφοῦ ἱερουργοῦν σέ ἀρχαίους ναούς, τόνισαν ὅτι τόν ζητοῦν γιά νά ἐνταχθοῦν στόν κατάλογο τῶν γνωστῶν θρησκειῶν".
