Πρωτ. 837
Ἀριθ. Διεκπ. 298
Ἀθήνησι τῇ 15ῃ Φεβρουαρίου 2022
Πρός
τήν Ἱεράν Ἀρχιεπισκοπήν Ἀθηνῶν καί
τάς Ἱεράς Μητροπόλεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Ἐκ Συνοδικῆς Ἀποφάσεως, ληφθείσης ἐν τῇ Συνεδρίᾳ τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς 7ης μηνός Φεβρουαρίου ἐ.ἔ., γνωρίζομεν ὑμῖν ὅτι ἡ Ἱερά Σύνοδος, ἐν τῇ ῥηθείσῃ Συνεδρίᾳ Αὐτῆς, ἐξήτασε τά ὑπ’ ἀριθ. 12/25.1.2022 καί 18/3.2.2022 Γράμματα τοῦ Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας κ. Ἐπιφανίου. Τά Γράμματα ταῦτα ἀποτελοῦν ἀπάντησιν τοῦ Μακαριωτάτου κ. Ἐπιφανίου καί τῆς περί Αὐτόν Ἱερᾶς Συνόδου εἰς τήν διαμαρτυρίαν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος πρός τήν Ἐκκλησίαν τῆς Οὐκρανίας, ἥτις προῆλθεν ἐξ ἀφορμῆς δημοσιευμάτων, τά ὁποῖα ἐτέθησαν ὑπ’ ὄψιν Αὐτῆς ἐξ ἀναφορῶν τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου καί Θηβῶν, Λεβαδείας καί Αὐλίδος κ. Γεωργίου, περί προσχωρήσεως προσώπων τινῶν, ἀνηκόντων εἰς παλαιοημερολογιτικάς παρατάξεις καί αὐτοπροβαλλομένων ὡς Ἀρχιερέων, εἰς τόν πρῴην Κιέβου Φιλάρετον, παρουσιαζόμενον ὡς ἐπικεφαλῆς τοῦ «Πατριαρχείου Κιέβου».
Κατόπιν τούτων, ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος, λαβοῦσα ὑπ᾿ ὄψιν τάς ὡς ἄνω ἐπιστολάς τοῦ Μακαριωτάτου κ. Ἐπιφανίου, ἀπεφάσισεν ὅπως ἐνημερώσῃ ὑμᾶς διά τά κάτωθι:
α) Ὁ πρῴην Μητροπολίτης Κιέβου, Σεβασμιώτατος κ. Φιλάρετος (Ντενισένκο), εἶναι ἐφησυχάζων Ἱεράρχης τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας. Λόγῳ τῆς ἰδιότητός του αὐτῆς ἔχει ἀπαγορευθῆ συνοδικῶς καί κανονικῶς εἰς αὐτόν ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ἡ τέλεσις τῶν ἀνηκόντων εἰς τήν ἀποκλειστικήν ἁρμοδιότητα τοῦ Προκαθημένου τῆς Ἐκκλησίας ταύτης, ἤτοι ἡ σύγκλησις Συνόδου ἤ ἡ προεδρία συνεδριῶν πρός ἐπίλυσιν ζητημάτων ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως, ἡ τέλεσις χειροτονιῶν εἰς οἱονδήποτε βαθμόν κ.λπ.
β) Δέν ὑφίσταται κανονική καί νόμιμος ἐκκλησιαστική δομή μέ ἐπικεφαλῆς τόν Μητροπολίτην πρῴην Κιέβου κ. Φιλάρετον. Τό «Πατριαρχεῖον Κιέβου», οὗτινος ὁ ἐν λόγῳ φέρεται ὡς ἐπικεφαλῆς, εἶχεν ἐγγραφῆ ὡς θρησκευτικός ὀργανισμός εἰς τό Οὐκρανικόν Κράτος ἐν ἔτει 1990, διελύθη διά νομίμου ἀποφάσεως τῇ 15ῃ Δεκεμβρίου 2018 καί ἔκτοτε ἔπαυσε νά ἀποτελῇ κεχωρισμένην νομικήν καί ἐκκλησιαστικήν ὀντότητα. Μάλιστα, ὁ πρῴην Κιέβου κ. Φιλάρετος ὑπερεψήφισεν τήν περί διαλύσεως σχετικήν ἀπόφασιν καί πρῶτος ἔθεσε τήν ὑπογραφήν του εἰς αὐτήν. Ἀπό δέ τῆς ὑπό τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου συγκληθείσης Ἑνωτικῆς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας τῆς 15ης Δεκεμβρίου 2018 καί τοῦ ἐν συνεχείᾳ παραχωρηθέντος Πατριαρχικοῦ καί Συνοδικοῦ Τόμου Αὐτοκεφαλίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ἅπαντα τά μέλη τοῦ διαλυθέντος θρησκευτικοῦ ὀργανισμοῦ «Πατριαρχεῖον Κιέβου» προσεχώρησαν καί ἐνετάχθησαν νομίμως καί κανονικῶς εἰς τήν Αὐτοκέφαλον Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Οὐκρανίας.
Αἱ ἀνωτέρω ἀποφάσεις ἀνεγνωρίσθησαν ὑπό τῶν ἁρμοδίων κρατικῶν ἀρχῶν τῆς Οὐκρανίας, αἱ ὁποῖαι, κατά μῆνα Ἰανουάριον τοῦ ἔτους 2019, ἀπεδέχθησαν τήν κατά νόμον ἐγγραφήν καί καταχώρισιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ὡς νομίμου διαδόχου τῆς «Οὐκρανικῆς Αὐτοκεφάλου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» καί τῆς «Οὐκρανικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Πατριαρχείου Κιέβου», συνεπείᾳ δέ τούτου ἠκυρώθησαν αἱ ἐγγραφαί ἀμφοτέρων τῶν διαλυθέντων πρῴην θρησκευτικῶν ὀργανισμῶν.
Ὡς ἐκ τούτου, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας εἶναι ἔκτοτε ἡ μόνη νομικῶς καί κανονικῶς ὑφισταμένη διάδοχος τῶν κατά τήν 15ην Δεκεμβρίου 2018 διαλυθέντων ὡς ἄνω θρησκευτικῶν ὀργανισμῶν.
Δυστυχῶς, ὁ πρῴην Κιέβου κ. Φιλάρετος καί τινες ὑποστηρικταί αὐτοῦ μετ’ ὀλίγον διάστημα ἤρχισαν νά ὑποβάλλουν πολλαπλάς προσφυγάς εἰς διάφορα δικαστήρια, ἀλλ᾿ ἅπασαι ἀπερρίφθησαν, συμπεριλαμβανομένης τῆς πλέον καθοριστικῆς προσφυγῆς πρός τό Ἀνώτατον Δικαστήριον τῆς Οὐκρανίας, ἡ ἀπορριπτική ἀπόφασις τοῦ ὁποίου, τυγχάνει ὁριστική καί ἀμετάκλητος.
Ἑπομένως, οἱαδήποτε ὀντότης ἤ φυσικόν ἤ νομικόν πρόσωπον ἐν Ἑλλάδι ἰσχυρίζεται ὅτι «ἐγένετο δεκτόν ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Κιέβου» ἤ ὅτι ἀποτελεῖ «Ἐξαρχίαν» ἤ «Ἔξαρχον» αὐτοῦ ἐν Ἑλλάδι, ἁπλῶς καί ἐν τοῖς πράγμασι ψεύδεται, διότι ἐν Οὐκρανίᾳ οὔτε ὑπάρχει οὔτε εἶναι νομίμως κατακεχωρημένος τοιοῦτος θρησκευτικός ὀργανισμός ἤ φορεύς ἤ ὀντότης. Ἡ προσωπική ἐπικοινωνία καί σχέσις οἱωνδήποτε ἐξ Ἑλλάδος καί τῶν ὁμάδων, ὧν πιθανῶς ἡγοῦνται, μετά τοῦ πρῴην Κιέβου Φιλαρέτου δέν παρέχει εἰς αὐτούς τήν παραμικράν ἐξουσίαν, ἀναγνώρισιν, νομιμότητα καί κανονικότητα, ἀλλά παραμένουν οὗτοι εἰς τήν δι᾿ ἕκαστον αὐτῶν, ἀπό κοινοῦ καί εἰς ὁλόκληρον, ὑπό τῶν Ἁγιωτάτων Ἐκκλησιῶν τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Οὐκρανίας, ἀποφασισθεῖσαν καί ἐπιβληθεῖσαν κατάστασιν καί θέσιν.
γ) Ὁ Μακαριώτατος Μητροπολίτης Κιέβου κ. Ἐπιφάνιος καί ἡ περί Αὐτόν Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ἔχουν ἀποφανθῆ ὅτι ἅπαντες οἱ ὑπό τοῦ πρῴην Κιέβου Φιλαρέτου, κατά παράβασιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί τοῦ Κατασταστικοῦ Χάρτου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ἤτοι ἄνευ κανονικῆς ἐκλογῆς ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί εὐλογίας τοῦ Προκαθημένου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, «ἐκλεγέντες» καί «χειροτονηθέντες» «Ἀρχιερεῖς», ἀρχῆς γενομένης ἀπό μηνός Ἰουνίου τοῦ ἔτους 2019, ἐν τοῖς πράγμασι στεροῦνται ἀρχιερατικῆς χειροτονίας καί ἀξιώματος (πρβλ. Κανών ΣΤ΄ τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου: «Καθόλου δὲ πρόδηλον ἐκεῖνο· ὅτι, εἴ τις χωρὶς γνώμης τοῦ μητροπολίτου γένοιτο ἐπίσκοπος, τὸν τοιοῦτον ἡ μεγάλη σύνοδος ὥρισε μὴ δεῖν εἶναι ἐπίσκοπον», Κανών Β΄ τῆς Β΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου: «Ἀκλήτους δὲ ἐπισκόπους ὑπὲρ διοίκησιν μὴ ἐπιβαίνειν ἐπὶ χειροτονίᾳ, ἤ τισιν ἄλλαις οἰκονομίαις ἐκκλησιαστικαῖς», Κανών Δ΄ τῆς αὐτῆς Συνόδου καί ἄλλοι).
Συνεπῶς, οἱ ἀνήκοντες εἰς τάς ἐν Ἑλλάδι δρώσας παλαιοημερολογιτικάς παρατάξεις καί αὐτοπροβαλλόμενοι ὡς Ἀρχιερεῖς Αὐξέντιος Μαρίνης καί Δημήτριος (Χρυσόστομος) Καλλῆς, καθῃρημένος κληρικός τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, οἵτινες ἀντικανονικῶς ἰδιοποιήθησαν ἀρχιερατικούς βαθμούς καί ἀξιώματα τά ὁποῖα δέν κατέχουν, καθώς καί ἅπαντες οἱ μετ’ αὐτῶν ἀνήκοντες εἰς τούς ἐν Ἑλλάδι παλαιοημερολογίτας, οὐδεμίαν κανονικότητα ἀντλοῦν ἐκ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, οὐδεμίαν ἔχουν κανονικήν κοινωνίαν μετ’Αὐτῆς, οὐδόλως δέ καί ἐπ᾿ οὐδενί δύνανται οὗτοι νά γίνουν δεκτοί εἰς τοιαύτην ἐκκλησιαστικήν κοινωνίαν.
δ) Ἐπειδή Ἱεράρχαι τινές τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας (πρῴην Μητροπολίτης Μπέλγκοροντ καί Ὀμπογιάν Ἰωάσαφ, πρῴην Ἐπίσκοπος ΜπίλγοροντΝτνιστρόβσκυι Φιλάρετος καί πρῴην Ἐπίσκοπος Βαλούισκυι Πέτρος) ἀπεστερήθησαν τῆς ἰδιότητος τοῦ μέλους τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, διά τήν κατάφωρον παραβίασιν τῆς κανονικῆς τάξεως, τήν συμμετοχήν εἰς παρανόμους συνεδρίας καί εἰς τάς λεγομένας «ἀρχιερατικάς χειροτονίας ἐν Κιέβῳ», ἄνευ γνώσεως καί εὐλογίας τοῦ Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας κ. Ἐπιφανίου καί τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ἐτέθησαν ὑπ’ Αὐτῆς εἰς ἀργίαν, ἀπαγορευομένης εἰς αὐτούς πάσης ἱεροπραξίας, καί παρεπέμφθησαν εἰς τό Συνοδικόν Δικαστήριον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ἐπί ποινῇ καθαιρέσεως.
Ἅπαντα τά ἀνωτέρω ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος ἔθεσε ὑπ᾿ ὄψιν τῶν ἁρμοδίων Πολιτειακῶν Ἀρχῶν τῆς Πατρίδος ἡμῶν, διά τά κατ᾿ αὐτάς.
Ταῦτα δέ πάντα γνωρίζοντες ὑμῖν, παρακαλοῦμεν διά τά καθ’ ὑμᾶς.
Ἐντολῇ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου
Ὁ Ἀρχιγραμματεύς
† Ὁ Ὠρεῶν Φιλόθεος
