Πρός
Τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα
Τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Θέμα : «Περί Ἱερατικῶν Κλίσεων».
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
1. Εὑρισκόμεθα ἤδη στό μέσον τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Σαρακοστῆς. Καί ἄν ἡ πνευματική μας προσπάθεια εἶναι συστηματική καί συνεχής, τότε θά ἀρχίσῃ νά γίνεται αἰσθητή ἡ κόπωση. Ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό βοήθεια καί ἐνθάρρυνση γιά νά διανύσουμε τό ὑπόλοιπον τῆς πορείας μας, ὅπου τό τέρμα εἶναι τό Ἅγιον Πάσχα.
Διά τοῦτο «Κυριακή σήμερα τρίτη τῶν Νηστειῶν, τήν προσκύνησιν ἑορτάζομεν τοῦ Τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ». Εἴμαστε σάν τούς ὁδοιπόρους σέ δύσκολο καί μακρινό δρόμο, πού κατάκοποι, ἄν βροῦν κάποιο εὐσκιόφυλλο δένδρο κάθονται γιά λίγο ν' ἀναπαυθοῦν καί ἀνανεωμένοι συνεχίζουν τό δρόμο τους. Ἔτσι καί τώρα στό δύσκολο πνευματικό ταξίδι τῆς νηστείας , ὁ ζωηφόρος Σταυρός τοῦ Κυρίου μας, φυτεύθηκε στό μέσον τῆς πορείας μας ἀπό τήν Ἁγίαν μας Ἐκκλησία γιά νά μᾶς προσφέρῃ δύναμη καί ἀναψυχή καί νά μᾶς ἐνθαρρύνῃ γιά τήν ὑπόλοιπη προσπάθειά μας. Ἀκόμη δέ μᾶς χαρίζει παραμυθία καί ἀνακούφιση, γιατί συνδέει τόν σταυρό τῆς ἁμαρτίας μας μέ τόν Σταυρό τῆς θεανθρώπινης ἀναμαρτησίας Του.
2. Αὐτή λοιπόν τήν ἑβδομάδα πού διανύσαμε (Γ' Νηστειῶν) καί κορυφώνεται σήμερα, Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, μέ Ἀπόφασή της, ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἔχει ἀφιερώσει στίς Ἱερατικές Κλίσεις, ἐφ' ὅσον ἡ Ἱερωσύνη ἀποτελεῖ βίωση τοῦ μυστηρίου τοῦ Σταυροῦ. Ἡ σημερινή Κυριακή, ἑπομένως, μᾶς δίδει τήν εὐκαιρία νά προσεγγίσουμε τό μυστήριο τῆς Ἱερωσύνης, τήν ἀποστολή τοῦ Ἱερέως, ἀλλά καί τό οὐσιαστικό καί μεῖζον θέμα γιά τήν Ἐκκλησία μας, τῆς προσελεύσεως ἀξίων ὑποψηφίων Κληρικῶν γιά τό μεγάλο αὐτό λειτούργημα.
Ἡ Ἱερωσύνη, ἀδελφοί μας, εἶναι μυστήριο μέ τήν πιό περιεκτική σημασία τοῦ ὅρου. Εἶναι ἕνα μέγα καί συνεχές θαῦμα πού ἀπεργάζεται μέσα στήν Ἐκκλησία ἡ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ. Αὐτό ἀποτελεῖ τήν πίστη καί τήν ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ ἄνθρωπος, τό ὀστράκινο σκεῦος, νά γίνεται ὁ μεσίτης Θεοῦ καί ἀνθρώπων, ὁ λειτουργός τῶν μυστηρίων, ὁ οἰκονόμος τῆς χάριτος, ὁ ποιμήν ἀθανάτων ψυχῶν «αἵματι Χριστοῦ ἐξηγορασμένων». Εἶναι ἀπερίγραπτα μεγάλη ἡ τιμή πού γίνεται στόν ἄνθρωπο, τόν ὁποῖον καλεῖ καί στή συνέχεια τόν ἀξιώνει ὁ Θεός νά γίνῃ Ἱερεύς Του. Γιά τοῦτο καί ἡ Ἱερωσύνη εἶναι δωρεά τοῦ Θεοῦ Πατέρα μας· μᾶς δίδεται κατά χάριν καί παρ' ἀξίαν. Κανείς δέν δικαιοῦται τό χάρισμα· ὅποιος καί ἄν εἶναι αὐτός· οὔτε τό δικαιοῦται, οὔτε μπορεῖ νά τό ἐξαγοράσει. «Οὐχ ἑαυτῷ τις λαμβάνει τήν τιμήν, ἀλλά καλούμενος ὑπό τοῦ Θεοῦ, καθάπερ καί Ἀαρών» (Ἑβρ. 5,4).
3. Λαμβάνοντας τήν δωρεά καί τήν χάριν τῆς Ἱερωσύνης κατά τήν ὥρα τῆς χειροτονίας του, ὁ Ἱερεύς συμμετέχει στήν ἀποστολή καί στό ἔργο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Στά πρόσωπα τῶν Ἐπισκόπων καί ἐν γένει τῶν Κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας μας συνεχίζεται ἡ ἀποστολή καί τό ἔργον τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι αὐτό πού λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «διά Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ἐλάβομεν χάριν καί ἀποστολήν εἰς ὑπακοήν πίστεως ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν ὑπέρ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ». (Ρωμ. 1,5).
Ἡ Ἱερωσύνη εἶναι καί πρέπει νά παραμείνῃ στά πρόσωπα ὅλων μας διακονία καί ὡς διακονία Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας του, τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, πρέπει νά ἀσκεῖται· ὡς θυσιαστική προσφορά πρός τούς ἄλλους, τούς ἀδελφούς μας. Ἄλλωστε καί «ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλά διακονῆσαι καί δοῦναι τήν ψυχήν αὐτοῦ λύτρον ἀντί πολλῶν» (Μάρκ. 10,45). Ἐν μέσῳ τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι καί θά παραμείνῃ «ὡς ὁ διακονῶν» τούς πιστούς δούλους Του. Ἡ Ἱερωσύνη, ἑπομένως, δέν μᾶς δίνει τό δικαίωμα νά διεκδικοῦμε τιμές, προνόμια καί ἀνέσεις. Ἀλλά συνεπάγεται κόπους, θυσίες καί ὄχι σπάνια τή χλεύη καί τόν διωγμό τοῦ κόσμου.
Γιά ν' ἀνταποκριθῇ ὁ ἱερεύς στό ἔργο τῆς διακονίας του ἀπαιτεῖται ἁγιότητα βίου, καρδιά γεμάτη ζέση, φρόνημα ὑψηλό καί ἔνθεος ζῆλος. Ἡ Ἱερωσύνη, ὡς ἔργο Θεοῦ, ἀπαιτεῖ μεγάλη εὐθύνη ἐκείνων πού ἔχουν, μέ βάση τούς θεσμούς τῆς Ἐκκλησίας, τήν πνευματική ἁρμοδιότητα νά προετοιμάζουν κατάλληλα καί νά χειροτονοῦν νέους Κληρικούς στίς τάξεις της. Τό ἔργο αὐτό εἶναι, κατ' ἐξοχήν, ἔργο τῶν Ἐπισκόπων καί τῶν πνευματικῶν πατέρων.
4. Ἀλλά καί ὅλοι μας ὀφείλουμε νά βοηθήσουμε στήν ἐξεύρεση καί ἀνάδειξη ἀξίων λειτουργῶν τῆς Ἐκκλησίας μας· οἱ Ἱερεῖς, οἱ γονεῖς, ἡ οἰκογένεια γενικώτερα, τό Σχολεῖο, προτρέποντας τούς εὐσεβεῖς νέους μας νά ἀκολουθήσουν τόν δύσβατο μά ὑψηλό δρόμο τῆς Ἱερωσύνης. Πατρικῶς παρακαλοῦμεν ὅλα τά πιστά τέκνα τῆς Ἐκκλησίας μας, νά βοηθήσουν γιά τήν προσέλευση στίς τάξεις τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου νέων ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι θά ἐμπνέονται μέ Ἱεραποστολικό ζῆλο, ἀνιδιοτελεῖς, ἕτοιμοι νά καταστοῦν λειτουργοί τοῦ Ὑψίστου μέ γνήσιο Ἱερατικό ἦθος.
Εἶναι μεγάλη εὐλογία γιά τούς γονεῖς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι προσφέρουν ἕνα παιδί τους στόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία του. Πρέπει ἐδῶ νά τονίσουμε καί τήν εὐλογία γιά τήν οἰκογένεια, ὅταν μία θυγατέρα τους καταστῆ πρεσβυτέρα, δηλαδή στήριγμα καί δύναμη γιά τούς ἐγγάμους Ἱερεῖς μας. Ἄς μή παραθεωροῦν οἱ νέες μας τή μεγάλη αὐτή τιμή πού μπορεῖ νά τούς γίνῃ καί πού τόσο ἀνάγκη ἔχει ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἀπό ἄξιες πρεσβυτέρες.
Μέ τήν εὐκαιρία αὐτή τῆς ἑβδομάδος τῶν Ἱερατικῶν Κλίσεων, ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀπευθύνει θερμή ἔκκληση πρός ὅλους τούς πιστούς, νά συμβάλουν στήν ἀνάδειξη νέων ἀξίων καί εὐλαβῶν Ἱερέων, μέσα σ' ἕνα κόσμο πού ἀμφισβητεῖ τήν Ἱερωσύνη, πού ἀπομακρύνεται ἀπό τό βλέμμα τοῦ Θεοῦ καί ὑπολογίζει μόνο στίς ὑλικές ἀξίες.
Μέ τήν πεποίθηση ὅτι ὁ τῆς Ἐκκλησίας Δομήτωρ καί Μέγας Ἀρχιερεύς, Ἰησοῦς Χριστός, θά εἰσακούσῃ τήν ἀγωνία μας καί τήν προσευχή μας γιά τήν ἀνάδειξη ἀξίων καί εὐλαβῶν Ἱερέων, σᾶς εὐλογοῦμε πατρικῶς καί εὐχόμεθα ὅπως ὁ Τίμιος Σταυρός τοῦ Κυρίου μας σᾶς ἐνισχύῃ καί κατά τό ὑπόλοιπον τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Σαρακοστῆς, γιά νά ἀξιωθοῦμε ὅλοι μας «ἀκατακρίτως φθᾶσαι καί προσκυνῆσαι» τά Σεπτά Πάθη καί τήν Ἁγίαν Ἀνάστασιν τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
† Ὁ Ἀθηνῶν Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Δ Ο Υ Λ Ο Σ, Πρόεδρος
† Ὁ Ξάνθης καί Περιθεωρίου Παντελεήμων
† Ὁ Ἐλασσῶνος Βασίλειος
† Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος
† Ὁ Καστορίας Σεραφείμ
† Ὁ Φλωρίνης, Πρεσπῶν καί Ἑορδαίας Θεόκλητος
† Ὁ Κασσανδρείας Νικόδημος
† Ὁ Σύρου, Τήνου, Ἄνδρου, Κέας καί Μήλου Δωρόθεος
† Ὁ Χαλκίδος Χρυσόστομος
† Ὁ Νέας Σμύρνης Συμεών
† Ὁ Κερκύρας καί Παξῶν Νεκτάριος
† Ὁ Γλυφάδας Παῦλος
† Ὁ Θήρας, Ἀμοργοῦ καί Νήσων Ἐπιφάνιος
