Πρωτ. 2654
Ἀριθμ. Διεκπ. 1231
Ἀθήνῃσι 5ῃ Ἰουνίου 2014
Ἐτέθη ἐν ἰσχύι ὁ νέος νόμος 4235/2014 «Διοικητικά μέτρα, διαδικασίες και κυρώσεις στην εφαρμογή της ενωσιακής και εθνικής νομοθεσίας στους τομείς των τροφίμων, των ζωοτροφών και της υγείας και προστασίας των ζώων και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων» (ΦΕΚ Α΄ 32/11.2.2014), διά τοῦ ἄρθρου 68 παρ. 1 ὑποπαρ. 7 τοῦ ὁποίου ἀντικατεστάθη ἡ διάταξις τοῦ ἄρθρου 46 παρ. 3 τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (ν. 590/1977) καί δίδεται ἡ δυνατότης εἰς τά ἐκκλησιαστικά Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου ἤ Ἰδιωτικοῦ Δικαίου νά συνιστοῦν ἑταιρείας μή κερδοσκοπικοῦ ἤ κερδοσκοπικοῦ χαρακτῆρος. Κατά τήν ἐν λόγῳ διάταξιν προβλέπεται :
«7. Η παρ. 3 του άρθρου 46 του ν. 590/1977 (Α΄ 146) αντικαθίσταται ως ακολούθως :
«3. Τα νομικά πρόσωπα του άρθρου 1 παράγραφος 4 δύνανται να συνιστούν εταιρείες κάθε νομικής μορφής, μονοπρόσωπες ή μη, με αποκλειστικό σκοπό την υποστήριξη του θρησκευτικού, μορφωτικού, πολιτιστικού και φιλανθρωπικού τους έργου. Στις εταιρείες αυτές δεν επιτρέπεται η με οποιονδήποτε τρόπο συμμετοχή φυσικού προσώπου ή νομικού προσώπου που επιδιώκει κερδοσκοπικό σκοπό».
Κατά τήν παλαιοτέραν διατύπωσιν τοῦ ἄρθρου 46 παρ. 3 τοῦ ν. 590/1977 ἐπετρέπετο ἡ ἵδρυσις ἀνωνύμων ἑταιρειῶν ἤ ἑταιρειῶν περιωρισμένης εὐθύνης κατόπιν εἰδικοῦ νόμου διά τήν ἀξιοποίησιν τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας.
Διά τῆς νέας διατάξεως ἀντικαθίσταται ἡ παρ. 3 τοῦ ἄρθρου 46 καί :
1.Ἑταιρείας δύνανται νά ἱδρύουν τόσον τά Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, Διορθόδοξον Κέντρον, Ἀποστολική Διακονία, Μητροπόλεις, Μοναί, Ἐνορίαι) ὅσον καί τά Νομικά Πρόσωπα Ἰδιωτικοῦ Δικαίου (Ἐκκλησιαστικά Ἱδρύματα, Προσκυνήματα, Ἐκκλησιαστικά Μουσεῖα) τοῦ ἄρθρου 1 παρ. 4 τοῦ ν. 590/ 1977.
2.Καταργεῖται ἡ ἀνάγκη ἐκδόσεως εἰδικοῦ νόμου, ἡ ὁποία εἶχε καταργηθῆ διά τοῦ ἄρθρου 52 παρ. 2 ἐδαφ. 3 τοῦ ν. 2778/1999 εἰδικῶς διά τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος καί, κατά τά λοιπά, εἶχεν ἀτονήσει, καθ’ ὅσον ἦτο ἀντισυνταγματική.
3.Ἐπιτρέπεται ἡ σύστασις ἑταιρειῶν πάσης μορφῆς εἴτε κερδοσκοπικῶν εἴτε ὄχι, μονοπροσώπων (π.χ. Ἱερά Μονή εἶναι ἱδρύτρια καί ὁ μοναδικός ἑταῖρος) ἤ μή.
4.Ὁ καταστατικός σκοπός πρέπει νά εἶναι ἡ «υποστήριξη του θρησκευτικού, μορφωτικού, πολιτιστικού και φιλανθρωπικού έργου», ἡ δέ ὑποχρέωσις ἀναγραφῆς (ὁπωσδήποτε καί) τοῦ ἀνωτέρω σκοποῦ εἰς τό καταστατικόν ἰσχύει καί δι’ ἑταιρείας, αἱ ὁποῖαι κατά νόμον (τυπικόν σύστημα) θεωροῦνται ἐμπορικαί ἑταιρεῖαι (π.χ. Α.Ε., Ε.Π.Ε., Ε.Π.Ε. κατά μετοχάς, Ἰδιωτική Κεφαλαιουχική Ἑταιρεία κ.λπ.).
5.Ἀπαγορεύεται ἡ καθ’ οἱονδήποτε τρόπον συμμετοχή εἰς τάς ἑταιρείας, τάς ὁποίας ἱδρύουν οἱ ἐκκλησιαστικοί φορεῖς, φυσικοῦ προσώπου ἤ νομικοῦ προσώπου, τό ὁποῖον ἐπιδιώκει κερδοσκοπικόν σκοπόν. Πάντως ὁ συγκεκριμένος περιορισμός δέν μπορεῖ νά ἑρμηνευθῇ καί ἀντιστρόφως, ἤτοι πρός τήν κατεύθυνσιν ὅτι ἀπαγορεύεται εἰς ἐκκλησιαστικόν νομικόν πρόσωπον νά εἰσέλθῃ ὡς ἑταῖρος εἰς ἑταιρείαν, τήν ὁποίαν ἔχουν ἱδρύσει κερδοσκοπικά νομικά πρόσωπα ἤ ἰδιῶται (π.χ. τραπεζική Α.Ε.).
6.Ἡ δυνατότης συστάσεως μονοπροσώπου ἑταιρείας δέν ἀποτελεῖ καινοτομίαν προκειμένου περί τῶν Α.Ε. καί Ε.Π.Ε. –προεβλέπετο ἤδη εἰς τά ἄρθρα 1 παρ. 3 ν. 2190/1920, 43α ν. 3190/1955– ἀποτελεῖ ὅμως νεωτερισμόν διά τήν ἀστικήν μή κερδοσκοπικήν ἑταιρείαν τοῦ ἄρθρου 784 τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικος, ἡ ὁποία κατά τόν γενικόν κανόνα προϋποθέτει τοὐλάχιστον δύο ἑταίρους. Μέχρι τόν ν. 4235/2014, μόνον ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος εἶχε τήν δυνατότητα συστάσεως μονοπροσώπου ἀστικῆς μή κερδοσκοπικῆς ἑταιρείας δυνάμει τοῦ ἄρθρου 52 παρ. 2 ἐδαφ. 3 τοῦ ν. 2778/1999. Ἡ ἐν λόγῳ δυνατότης πλέον ἐπεκτείνεται ὑπέρ ἁπάντων τῶν ἐκκλησιαστικῶν Ν.Π.Δ.Δ. καί Ν.Π.Ι.Δ.
7.Καταργεῖται ἡ πρόβλεψις τοῦ παλαιοτέρου ἄρθρου 52 παρ. 2 τοῦ ν. 2778/1999, ὅτι αἱ Μητροπόλεις δύνανται νά συμμετέχουν εἰς ἑταιρείας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος «μετά από άδεια της Δ.Ι.Σ.». Πλέον ἅπαντα τά ἐκκλησιαστικά Νομικά Πρόσωπα δύνανται ἄνευ εἰδικοῦ νόμου καί ἄνευ ἀδείας τῆς Δ.Ι.Σ. νά ἱδρύουν ἑταιρείας εἴτε μοναδικοῦ ἑταίρου τά ἴδια εἴτε μέ ἕτερα ἐκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα (π.χ. Μητρόπολις καί Ἐνορία συμβάλλονται ὡς ἑταῖροι καί ἱδρύουν ἑταιρείαν) εἴτε δι’ ἄλλων μή ἐκκλησιαστικῶν νομικῶν προσώπων μή κερδοσκοπικοῦ χαρακτῆρος, δημοσίου ἤ ἰδιωτικοῦ δικαίου (π.χ. μέ κοινωφελῆ Ἱδρύματα, Ο.Τ.Α., Ν.Π.Δ.Δ.).
