Ἀριθμ. Πρωτ. 2067
Ἀριθμ. Διεκπ. 1112
Ἀθήνῃσι 8ῃ Ἀπριλίου 2011
Πρός
Τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Θέμα: «Μεταβολή τῆς ἐξ ἐπόψεως ποινικῆς δικονομίας ἰδιαζούσης δωσιδικίας τῶν Ἀρχιερέων διά τοῦ ἄρθρου 10 τοῦ νόμου 3904/ 2010 (ΦΕΚ Α΄ 218)».
Σεβασμιώτατοι ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος ἐπιθυμεῖ ὅπως θέσῃ εἰς γνῶσιν τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν καί Θεοφιλεστάτων Ἐπισκόπων της Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὅτι, δυνάμει τροποποιήσεως, ἥν ἐπέφερεν τό ἄρθρον 10 παρ. 1 καί 3 τοῦ νόμου 3904/2010 (ΦΕΚ Α΄ 218/ 23.12.2010), ὅπερ καί συνημμένως ἀποστέλλομεν ὑμῖν, ἐπί τῶν διατάξεων τῶν ἄρθρων 111 παρ. 1 καί 112 παρ. 2 τοῦ Κώδικος Ποινικῆς Δικονομίας, ἐξαιροῦνται πλέον οἱ Ἀρχιερεῖς ἀπό τῆς καθ’ ὕλην γενικῆς ἁρμοδιότητος τοῦ τριμελοῦς καί τοῦ πενταμελοῦς Ἐφετείου (διά τά πλημμελήματα) καί τοῦ τριμελοῦς Πλημμελειοδικείου (διά τά πταίσματα), ῥύθμισις, ἡ ὁποία ἴσχυεν ἐπί εἴκοσι ἔτη (εἶχε προβλεφθῆ διά τοῦ ἄρθρου 8 παρ. 2, 3 τοῦ νόμου 1941/1991) καί ὑπάγονται πλέον εἰς τά γενικῶς ἁρμόδια ποινικά δικαστήρια (πλημμελειοδικεῖα καί πταισματοδικεῖα).
Ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος εἶχε μεριμνήσει, πρό τῆς ψηφίσεως τοῦ ἀνωτέρω νόμου 3904/2010, νά ἀπευθύνῃ σχετικῶς τήν ὑπ’ ἀριθμ. πρωτ./διεκπ. 5089/2942/17.12.2010 συνημμένην ἐπιστολήν πρόν τόν κ. Χαράλαμπον Κασταντίδην, Ὑπουργόν Δικαιοσύνης, Διαφανείας καί Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων, αἰτουμένη, διά συγκεκριμένων νομικῶν ἐπιχειρημάτων, ὅπως μή ἐξαιρεθοῦν οἱ Ἀρχιερεῖς τῆς ἀνωτέρω ποινικῆς δωσιδικίας.
Ἡ Δ.Ι.Σ. προέβαλε ὅτι «… δικαιολογητικός νομοθετικός λόγος τῆς ὑπαγωγῆς τῶν Ἀρχιερέων, ὄχι μόνον τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί τῶν λοιπῶν ἐν Ἑλλάδι ὑφισταμένων θρησκευτικῶν κοινοτήτων (δογμάτων καί θρησκειῶν) εἰς ἀνώτερα Δικαστήρια, ἦτο ὄχι ἡ διαμόρφωσις εὐνοϊκοῦ διά τούς Ἀρχιερεῖς καθεστῶτος ἐκδικάσεως τῶν ποινικῶν ὑποθέσεών των, ἀλλά ἀκριβῶς τό ἀντίθετον, ἤτοι ἡ ἀποσόβησις οἱασδήποτε ἐπιρροῆς εἰς τήν κρίσιν τοῦ Δικαστηρίου λόγῳ τοῦ σεβασμοῦ, τόν ὁποῖον ἐμπνέει ἡ ἐμφάνισις καί ἡ ἐν γένει παράστασις ἑνός κατηγορουμένου Ἀρχιερέως εἰς τούς νεωτέρους δικαστάς τῶν πρωτοβαθμίων δικαστηρίων» καθώς καί ὅτι «Διά τόν αὐτόν λόγον καί εἰς ἰδιάζουσαν δωσιδικίαν ὑποβάλλονται καί οἱ κατηγορούμενοι Δικασταί, δικηγόροι, οἱ νομάρχαι, οἱ δήμαρχοι, ὁ Γενικός Ἐπιθεωρητής Δημοσίας Διοικήσεως καί οἱ βοηθοί αὐτοῦ, οἱ συμβολαιογράφοι, κ.λπ..» καί ὅτι ἡ ἐν λόγῳ δωσισικία συνιστᾶ «... ἐγγύησιν τῆς ἀμερολήπτου ἀπονομῆς δικαιοσύνης εἰς τάς οἰκείας ὑποθέσεις ὑπό δικαστῶν ἀρχαιοτέρων, ἱσταμένων ἱεραρχικῶς εἰς ἀνωτέραν βαθμίδα τῆς Δικαιοσύνης».
Παρά ταῦτα, τά προβληθέντα ἐπιχειρήματα δέν ἐλήφθησαν ὑπ’ ὄψιν καί ὁ νόμος ἐψηφίσθη, συνοδευόμενος ὑπό τῆς ἀδίκου τεκμηριώσεως τῆς αἰτιολογικῆς ἐκθέσεως τοῦ νόμου 3904/2010 (ὑπό τό ἄρθρον 10) ὅτι «ο θεσμός της ιδιάζουσας δωσιδικίας δεν ανταποκρίνεται στις αντιλήψεις για την ίση μεταχείριση όμοιων περιπτώσεων του άρθρου 4 του Συντάγματος και αποβαίνει προνόμιο, ως μη έδει, ορισμένων κατηγοριών κρατικών και άλλων λειτουργών ή και επαγγελματικών τάξεων».
Μετά ταῦτα ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος δι’ ἐγγράφου Αὐτῆς θέλει ἐπανέλθει πρός τόν Ἐξοχώτατον Πρόεδρον τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως καί αἰτηθῆ τήν ἐπανεξέτασιν τοῦ ἐν λόγῳ θέματος.
Ἐπί δέ τούτοις, ταῦτα γνωρίζοντες ὑμῖν πρός ὑμετέραν ἐνημέρωσιν, κατασπαζόμεθα τήν ὑμᾶς ἐν Κυρίῳ καί διατελοῦμεν μετ' ἀγάπης.
† Ὁ Ἀθηνῶν Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος
† Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος
† Ὁ Καστορίας Σεραφείμ
† Ὁ Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ
† Ὁ Φλωρίνης, Πρεσπῶν καί Ἑορδαίας Θεόκλητος
† Ὁ Κασσανδρείας Νικόδημος
† Ὁ Ὕδρας, Σπετσῶν καί Αἰγίνης Ἐφραίμ
† Ὁ Πειραιῶς Σεραφείμ
† Ὁ Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγος
† Ὁ Σύρου, Τήνου, Ἄνδρου, Κέας καί Μήλου Δωρόθεος
† Ὁ Σιδηροκάστρου Μακάριος
† Ὁ Χαλκίδος Χρυσόστομος
† Ὁ Νέας Σμύρνης Συμεών
