Ἀριθμ.Πρωτ. 5114
Διεκπ. 2344
Ἀθήνῃσι 6ῃ Νοεμβρίου 2019
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 3010
Εὐλαβέστατοι Ἱερεῖς καί λοιποί ἁπαξάπαντες εὐλογημένοι Χριστιανοί, οἱ κατά τήν ῾Ιεράν Μητρόπολιν Λήμνου καί Ἁγίου Εὐστρατίου, χάρις εἴη ὑμῖν ἀπό Θεοῦ Κυρίου Παντοκράτορος.
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, διά τήν ἄπει-ρον Αὐτοῦ φιλανθρωπίαν ἐνανθρωπήσας πρός σωτηρί-αν ἡμῶν, καθίδρυσε τήν ἁγίαν Ἐκκλησίαν πρός τόν σκοπόν τῆς ἑνί ἑκάστῳ τῶν πιστῶν μεταδόσεως τῆς σωτηρίας διά τῆς διδασκαλίας, τοῦ ἁγιασμοῦ, καί τῆς καθοδηγήσεως αὐτῶν, ὑπό τῶν Ἀποστόλων καί τῶν διαδόχων αὐτῶν Ποιμένων Αὐτῆς. Τούτους δέ καί συνεχιστάς ὥρισε τοῦ ἀπολυτρωτικοῦ ἔργου Αὐ-τοῦ κατά τούς σωτηρίους λόγους Αὐτοῦ: «Καθώς ἀ-πέσταλκέ με ὁ Πατήρ κἀγώ πέμπω ὑμᾶς» (Ἰωάν. κ´, 21). «Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει καί ὁ ἀθετῶν ὑ-μᾶς ἐμέ ἀθετεῖ, ὁ δέ ἀθετῶν ἐμέ ἀθετεῖ τόν ἀποστείλαντά με» (Λουκ. ι´, 16). «Ὁ δεχόμενος ὑμᾶς ἐμέ δέχεται, καί ὁ ἐμέ δεχόμενος δέχεται τόν ἀποστείλαντά με» (Ἰωάν. ιγ´, 20).
Κατά τήν διδασκαλίαν δέ τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν, ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ κέκτηται τό τρισσόν ἀξίωμα, συντιθέμενον ὑπό τοῦ Ἀρχιερα-τικοῦ, Προφητικοῦ καί Βασιλικοῦ. Τοῦτο μετέδωκεν εἰς τούς Ἁγίους Μαθητάς Αὐτοῦ καί Ἀποστόλους, ὅ-περ καί μεταδίδεται διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐν τῷ Μυστηρίῳ τῆς Ἱερωσύνης εἰς τούς Διαδόχους αὐ-τῶν, ἤτοι τούς Ἐπισκόπους τῆς Ἐκκλησίας Αὐτοῦ. Διό οὐ δύναται ἵνα νοηθῇ ἡ Ἐκκλησία ἄνευ αὐτῶν. «Χωρίς τούτων Ἐκκλησία οὐ καλεῖται», ἔγραφεν ὁ ἀποστολικός πατήρ Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος. Οὔτε σῴ-ζεται ὁ πιστός ἐκτός Ἐκκλησίας μένων, ἀλλ' οὔτε καί ὠφελεῖται ἐν αὐτῇ ἄνευ τῶν Οἰκονόμων τῶν Θείων Μυστηρίων, ἤτοι τῶν Ποιμένων καί Διδασκά-λων αὐτῆς. «Καί αὐτός ἔδωκε τούς μέν Ἀποστόλους, τούς δέ Προφήτας, τούς δέ Εὐαγγελιστάς, τούς δέ Ποιμένας καί Διδασκάλους, πρός τόν καταρτισμόν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομήν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάν-τες εἰς τήν ἑνότητα τῆς πίστεως καί τῆς ἐπιγνώ-σεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ» (᾿Ε-φεσ. δ´, 11 - 13). Ἁπάντων τῶν χαρισματούχων τούτων τῆς Ἐκκλησίας προεξάρχει ὁ Ἐπίσκοπος, ὁ εἰς τόπον καί τύπον Χριστοῦ εὑρισκόμενος, ὁ ἐγκεχειρισμένος τό ἀνώτατον ἀξίωμα. Πρόδηλος οὖν καθίσταται ἡ ὑπερτάτη σημασία τοῦ Ἐπισκοπικοῦ Ἀξιώματος ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ καί ἡ ἀναγκαιότης αὐτοῦ.
Ὅθεν, ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἀπο-στολικῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐν τῇ μερίμνῃ καί στοργῇ Αὐτῆς ὑπέρ τοῦ ποιμνίου τῆς Θεοσώστου Ἱερᾶς Μητροπόλεως Λήμνου καί Ἁγίου Εὐστρατίου, συνελθοῦσα ἐν τῷ Μεγάλῳ Συνοδικῷ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῇ 11ῃ τοῦ μηνός Ὀκτωβρίου τοῦ σωτη-ρίου ἔτους 2019, ψήφοις κανονικαῖς ἐξελέξατο καί κατέστησεν Μητροπολίτην Λήμνου καί Ἁγίου Εὐστρα-τίου, εἰς διαδοχήν τοῦ μακαρίᾳ τῇ λήξει γενομέ-νου Μητροπολίτου κυροῦ Ἱεροθέου, τόν Πανοσιολο-γιώτατον Ἀρχιμανδρίτην κύριον Ἱερόθεον Καλογερό-πουλον, ἄχρι τοῦδε Κληρικόν τῆς Ἱερᾶς Μητροπό-λεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς, Κληρικόν δεδοκι-μασμένον καί ζηλωτήν, δόκιμον ἐργάτην τοῦ Εὐαγγελίου, κήρυκα τοῦ Θείου Λόγου καί ἱκανήν Ἐκκλη-σιαστικήν πεῖραν κεκτημένον, πρός διεξαγωγήν τοῦ μεγάλου καί ὑψηλοῦ ἔργου τῆς ἀρχιερατικῆς διακο-νίας, τελεσθέντος αὐθημερόν τοῦ Μικροῦ καί τοῦ Μεγάλου Μηνύματος.
Οὗτος δέ ὁ εὐλαβέστατος Κληρικός, τῇ Θείᾳ Χάριτι, ἐχειροτονήθη Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Λήμνου καί Ἁγίου Εὐστρατίου, τῇ 14ῃ μηνός Ὀκτωβρίου 2019, ἐν τῷ Καθεδρικῷ Ἱερῷ Ναῷ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου τῶν Ἀθηνῶν, ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κυρίου Ἱερωνύμου, τῇ συμμετοχῇ πολλῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν.
Οὕτως οὖν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λήμνου καί Ἁγίου Εὐστρατίου κύριος Ἱερόθεος ἀνε-δείχθη τῇ Χάριτι τοῦ Παναγίου καί Τελεταρχικοῦ Πνεύματος γνήσιος, κανονικός, καί νόμιμος Ποιμε-νάρχης καί προστάτης πνευματικός τῆς Ἱερᾶς Μη-τροπόλεως Λήμνου καί Ἁγίου Εὐστρατίου, ἔχων τό δικαίωμα τοῦ εὐλογεῖν καί ἁγιάζειν ἀρχιερατικῶς πάντας τούς Χριστιανούς, καί πάντα τά ἀρχιερα-τικά ἐπιτελεῖν, μετά τῆς τοῦ Ἱεροῦ Συνθρόνου ἐγ-καθιδρύσεως, κρίνειν τε καί ἀνακρίνειν πᾶσαν ἐκ-κλησιαστικήν ὑπόθεσιν κατά τούς Ἱερούς Κανόνας καί τούς Νόμους.
Ταῦτα ἀγγέλλουσα γηθοσύνως σήμερον πᾶσιν ὑμῖν ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, προτρέπεται καί ἐντέλλεται, ἵνα, ὑποδεξά-μενοι τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Λήμνου καί Ἁγίου Εὐστρατίου κύριον Ἱερόθεον ὡς κανονικόν καί νόμιμον Ἐπίσκοπον ὑμῶν, πείθησθε καί ὑπείκη-τε αὐτῷ προθύμως, κατά τό παράγγελμα τῆς Ἁγίας Γραφῆς, «Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καί ὑπεί-κετε, αὐτοί γάρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπέρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες» (Ἑβρ. ιγ´, 17), μνημονεύη-τε δέ οἱ Κληρικοί τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ ἐν πάσαις ταῖς Θείαις Λειτουργίαις καί Ἱεραῖς Ἀκολουθίαις καί Δεήσεσι κατά τήν Ἐκκλησιαστικήν Τάξιν, ἀπο-νέμητε δ' αὐτῷ πάντες ὡς πνευματικῷ πατρί ὑμῶν πᾶσαν τιμήν.
«Ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί Πατρός καί ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἴη μετά πάντων ὑμῶν. Ἀμήν». (Β´ Κορ. ιγ´, 13).
Ἀθήνῃσι 6ῃ Νοεμβρίου τοῦ δισχιλιοστοῦ δεκάτου ἐνάτου ἔτους.
† Ὁ Ἀθηνῶν Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος
† Ὁ Θεσσαλονίκης Ἄνθιμος
† Ὁ Παραμυθίας, Φιλιατῶν καί Γηρομερίου Τίτος
† Ὁ Μηθύμνης Χρυσόστομος
† Ὁ Τριφυλίας καί Ὀλυμπίας Χρυσόστομος
† Ὁ Μεσσηνίας Χρυσόστομος
† Ὁ Λευκάδος καί Ἰθάκης Θεόφιλος
† Ὁ Θηβῶν καί Λεβαδείας Γεώργιος
† Ὁ Παροναξίας Καλλίνικος
† Ὁ Φωκίδος Θεόκτιστος
† Ὁ Νέας Κρήνης καί Καλαμαριᾶς Ἰουστῖνος
† Ὁ Φιλίππων, Νεαπόλεως καί Θάσου Στέφανος
† Ὁ Σισανίου καί Σιατίστης Ἀθανάσιος
Ὁ Ἀρχιγραμματεύς
† Ὁ Ὠρεῶν Φιλόθεος
