(Για να διαβάσετε το κείμενο σε μορφή PDF, επιλέξτε εδώ)
Ἀριθ. Πρωτ. 3634
Ἀριθ. Διεκπ. 1480
Μακαριώτατε καί Θειότατε Πατριάρχα τῆς Μεγάλης Θεουπόλεως Ἀντιοχείας, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ λίαν ἀγαπητέ καί περιπόθητε ἀδελφέ καί συλλειτουργέ τῆς ἡμῶν Μετριότητος, κύριε Ἰωάννη, τήν Ὑμετέραν Μακαριότητα ἐν Κυρίῳ κατασπαζόμενοι ὑπερήδιστα προσαγορεύομεν.
Μετά βαθυτάτης ὀδύνης καί ψυχικοῦ ἄλγους ἐπληροφορήθημεν τήν ἀναπάντεχον εἴδησιν τῆς καταστρεπτικῆς ἐν Βηρυττῷ ἐκρήξεως καί τήν, συνεπείᾳ ταύτης, καταβύθισιν τῆς χώρας τοῦ Λιβάνου ἐν σκότει καί σκιᾷ θανάτου.
Αἱ θλιβεραί ἀγγελίαι περί ἑκατόμβης νεκρῶν, ἀπροσδιορίστου ἀριθμοῦ τετραυματισμένων, ὁλοσχεροῦς καταστροφῆς κτηρίων, Ἐκκλησιῶν, Νοσοκομείων καί ἄλλων ἀπαραιτήτων διά τήν ἀνθρωπίνην διαβίωσιν δομῶν, αἱ οἰμωγαί καί τά δάκρυα τῶν ἐν τῇ ἀγαπητῇ χώρᾳ τοῦ Λιβάνου συνανθρώπων ἡμῶν, παρεκίνησαν ἡμᾶς ὅπως ἐκ μέσης καρδίας ἐκφράσωμεν Ὑμῖν τά πλέον εἰλικρινῆ αἰσθήματα συμπαραστάσεως καί ἐν Χριστῷ φιλαλληλίας ἡμῶν προσωπικῶς, τῆς Σεπτῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί σύμπαντος τοῦ εὐσεβοῦς ἑλληνικοῦ λαοῦ.
Μακαριώτατε, ἔστω εἰς γνῶσιν Ὑμῶν ὅτι ἡ καθ’ ἡμᾶς Ἁγιωτάτη Ἐκκλησία, ἡ Ἱεραρχία, ὁ κλῆρος, οἱ μοναχοί καί ὁ πιστός λαός Αὐτῆς εὐχόμεθα διαπύρως τῷ Θεῷ τῶν οἰκτιρμῶν καί πάσης παρακλήσεως ὅπως ἀποστείλῃ οὐρανόθεν τῷ δεινῶς χειμαζομένῳ προσφιλεῖ ἐν τῇ πόλει τῆς Βηρυττοῦ λαῷ πᾶσαν παρηγορίαν, ὑπομονήν, δύναμιν, ἐλπίδα ἀκαταίσχυντον, εὐτονίαν καί θάρρος ἀκατάβλητον διά τήν λυσιτελῆ ἀντιμετώπισιν καί ὑπέρβασιν τῆς ἀπροσδοκήτου ταύτης συμφορᾶς.
Ἀκραδάντως πιστεύομεν ὅτι ὁ καθημαγμένος τοῖς μώλωψι καί πανσθενουργός Κύριος τῆς Δόξης θά ποιήσῃ «σύν τῷ πειρασμῷ καί τήν ἔκβασιν τοῦ δύνασθαι ὑμᾶς ὑπενεγκεῖν» (Α΄ Κορ. 10,13).
Μακαριώτατε, οἴκοθεν νοεῖται ὅτι ἡ καθ’ ἡμᾶς Ἐκκλησία θέλει συμπαρασταθεῖ ἐμπράκτως εἰς τήν, κατά τό δυνατόν, ἀνακούφισιν καί ἴασιν τῶν πληγέντων ἀδελφῶν ἡμῶν καί πρός τοῦτο τόσον ἡμεῖς, ὅσον καί ὁ φιλανθρωπικός Ἐκκλησιαστικός Ὀργανισμός «Ἀποστολή» εἴμεθα ὁλοθύμως εἰς τήν διάθεσίν Σας.
Ἐπί δέ τούτοις, κατασπαζόμενοι καί αὖθις τήν Ὑμετέραν Θειοτάτην Μακαριότητα, διατελοῦμεν μετά πολλῆς τῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης
