Ἐν Ἀθῆναις τῇ 15ῃ Νοεμβρίου 2004
Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Μετσχέτης καί Τυφλίδος καί Καθολικέ Πατριάρχα Πάσης Γεωργίας, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ λίαν ἀγαπητέ καί περιπόθητε ἀδελφέ καί συλλειτουργέ τῆς ἡμῶν Μετριότητος, κύριε Ἠ λ ί α, τήν Ὑμετέραν Μακαριότητα ἐν Κυρίῳ κατασπαζόμενοι ὑπερήδιστα προσαγορεύομεν.
Κατόπιν τῆς εὐγενοῦς καί φιλαδέλφου προσκλήσεως τῆς περισπουδάστου καί λίαν ἡμῖν ἀγαπητῆς Μακαριότητος, ὅπως συμμετάσχῃ καί ἡ καθ' ἡμᾶς Ἁγιωτάτη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος εἰς τάς Ἱεράς Τελετάς καί συνεορτάσωμεν μεθ' Ὑμῶν ἐπί τῷ ἱστορικῷ γεγονότι τῶν Ἐγκαινίων τοῦ Πανσέπτου καί Μεγαλοπρεποῦς Νέου Καθεδρικοῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας καί Ὁμοουσίου καί Ζωοποιοῦ καί Ἀδιαιρέτου Τριάδος ἐν Τιφλίδι, ἐν χαρᾷ καί τιμῇ ἰδιαζούσῃ ἀποδεχθέντες τήν τιμητικήν ταύτην πρόσκλησιν συμμετέχομεν διά τῶν ἐξονομασθέντων ἐκπροσώπων ἡμῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν καί ἀγαπητῶν ἐν Χριστῷ Ἀδελφῶν Σύρου, Τήνου, Ἄνδρου, Κέας καί Μήλου κ. Δωροθέου καί Κερκύρας καί Παξῶν κ. Νεκταρίου συνοδευομένων καί ὑπό τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου κ. Προκοπίου Πετρίδη, Συνεργάτου τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Διορθοδόξων καί Διαχριστιανικῶν Σχέσεων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.
Σπεύδομεν δέ σήμερον, διά τοῦ ἀνά χεῖρας Γράμματος τῆς ἡμῶν Μετριότητος, ἵνα ἐκφράσωμεν τήν βαθυτάτην εὐχαριστίαν καί εὐγνωμοσύνην ἡμῶν διά τά ἐγνωσμένα αἰσθήματα εἰλικρινοῦς ἀγάπης τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος, τοῦ εὐλαβοῦς Κλήρου, καί τοῦ εὐσεβοῦς Ὀρθοδόξου Λαοῦ τῆς Γεωργίας, ὡς καί διά τήν πολλάκις ἐπιδειχθεῖσαν ὑφ' Ὑμῶν ἐκτίμησιν καί φιλαδελφίαν πρός τήν Ἁγιωτάτην Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος.
Γνωρίζομεν, ὅτι κατά τό πρόσφατον παρελθόν ἡ Ἁγιωτάτη Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Γεωργίας ὑπέστη πολλάς δοκιμασίας καί ὁ εὐσεβής Αὐτῆς λαός ὑπεβλήθη εἰς θυσίας καί μαρτύρια διά τήν εἰς Χριστόν Πίστιν.
Διά τοῦτο χαίροντες καί ἀγαλλόμενοι, θεωροῦμεν ἰδιαιτέραν εὐλογίαν τήν παρουσίαν τῶν ἐκπροσώπων ἡμῶν σήμερον ἐνταῦθα, καθ' ὅτι γενόμεθα καί ἡμεῖς μάρτυρες ἑνός θαύματος τῆς Πίστεως, διά τῆς συλλειτουργίας αὐτῶν μεθ' Ὑμῶν ἐνώπιον τοῦ Ἱεροῦ Θυσιαστηρίου τοῦ μεγαλοπρεποῦς Πανιέρου Ναοῦ τῆς Παναγίας Τριάδος, ὅστις τῇ εὐλογίᾳ τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος καί μόχθοις τῶν εὐσεβῶν Αὐτῆς τέκνων ᾠκοδομήθη ἐκ θεμελίων καί περίλαμπρος ἀνηγέρθη εἰς ἀπόδειξιν καί μαρτυρίαν, ὅτι δέν ἐξέλιπεν ἡ Ὀρθόδοξος Χριστιανική Πίστις ἐν Γεωργίᾳ, εἰς πεῖσμα ὅλων ἐκείνων, οἵτινές ποτε ἀφρόνως ἰσχυρίζοντο περί τοῦ ἀντιθέτου.
Μακαριώτατε καί Ἁγιώτατε Ἀδελφέ!
Ἐξ ὀνόματος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀλλά καί πάντων τῶν Ἁγίων Αὐτῆς Ἱεραρχῶν, τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καί τοῦ εὐσεβοῦς καί Φιλοχρίστου ἡμῶν λαοῦ, διαπέμπομεν Ὑμῖν καί τῇ περί Ὑμᾶς Σεπτῇ χορείᾳ τῶν Ἁγίων Ἀρχιερέων , τοῖς ἀδελφοῖς κληρικοῖς καί τῷ εὐσεβεστάτῳ ὀρθοδόξῳ λαῷ τῆς Γεωργίας, ἐγκάρδιον χαιρετισμόν καί τάς πλέον θερμάς συγχαρητηρίους εὐχάς ἐπί τῷ σημαντικῷ καί ἱστορικῷ τούτῳ γεγονότι διά τήν Ἐκκλησίαν καί τήν Πατρίδα Ὑμῶν.
Ἰδιαιτέρως συγχαίρομεν τήν Ὑμετέραν Μακαριότητα, ἥτις τά μάλα ἐκοπίασεν διά τήν ὑλοποίησιν τῆς ἐκ θεμελίων ἀνοικοδομήσεως τοῦ Πανιέρου τούτου καί Ἱστορικοῦ πλέον Μεγαλοπρεποῦς Καθεδρικοῦ Ναοῦ τῆς Παναγίας Τριαδικῆς Θεότητος.
Ὁ Ἱερός οὗτος Ναός, ὅστις περίλαμπρος ἵσταται καί λαμπρύνει τήν σημερινήν Πρωτεύουσαν τῆς Γεωργίας, ἀλλά καί τήν Θεόσωστον καί Θεοφρούρητον Πατριαρχικήν Ὑμῶν Καθέδραν, ἀποτελεῖ ἀπόδειξιν περίτρανον τοῦ ἀνυστάκτου ἐνδιαφέροντος, τῶν κόπων, τῶν προσευχῶν καί τῶν δακρύων τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος, ἥτις , ὡς τυγχάνει ἡμῖν γνωστόν, μετά συνέσεως πάντοτε καί ὀξυδερκείας πολλῆς, ἀλλά καί ἀγωνίας οὐ μικρᾶς, ἐργάζεται διά τήν ἀναγέννησιν τῆς ἐν Γεωργίᾳ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τήν ἀποκατάστασιν τῶν Ἱερῶν Μονῶν καί Ἐκκλησιῶν Αὐτῆς.
Διά τοῦτο καί ἡμεῖς σήμερον μετέχοντες τῆς χαρᾶς Ὑμῶν, καί παντός τοῦ ἀδελφοῦ ὁμοδόξου λαοῦ τῆς Γεωργίας, ἐν προσευχῇ δεόμεθα ἱκετευτικῶς τοῦ Πανοικτίρμονος Θεοῦ διά τήν ἐκπλήρωσιν πάσης ἐπιθυμίας τῆς Ὑμετέρας καρδίας, εὐχόμενοι ἅμα ὅπως ἀξιώσῃ Ὑμᾶς ἐπί πολλά ἔτη, ἵνα ἱερουργῆτε εὐλογοῦντες καί ἁγιάζοντες τά εὐσεβῆ Ὑμῶν τέκνα ἐν τῷ Πανσέπτῳ τούτῳ Καθεδρικῷ Ναῷ.
Ἐπιτρέψατε δέ εἰς ἡμᾶς , ἵνα συγχαρῶμεν καί ἅπαντας τούς ἐκλεκτούς Ὑμῶν συνεργάτας καί ἰδιαιτέρως τούς Κρατικούς παράγοντας καί τούς ἄρχοντας τῆς Μεγαλουπόλεως ταύτης, ἀλλά καί τήν πληθύν τῶν ἐπιστημόνων τῶν ἐργατῶν καί τῶν εὐεργετῶν, οἵτινες συνέβαλον παντοιοτρόπως διά τῶν ἀόκνων κόπων καί τῆς ἠθικῆς καί οἰκονομικῆς αὐτῶν συμπαραστάσεως, εἰς τήν ἀνοικοδόμησιν τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τούτου.
Συμβολικῶς δέ κατά τήν παροῦσαν ὥραν, ἡ Ἁγιωτάτη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος προσφέρει διά τῶν παρισταμένων Σεβασμιωτάτων Ἐκπροσώπων Αὐτῆς , εἰς τόν Πανίερον τοῦτον Οἶκον τά Ἀργυρᾶ ταῦτα Σκεύη, ἵνα κατά τήν τέλεσιν τῆς Θείας Ἱερουργίας μνημονεύητε τῆς ἡμῶν Μετριότητος, τῆς περί ἡμᾶς Σεπτῆς Ἱεραρχίας καί τοῦ πιστοῦ καί εὐσεβοῦς λαοῦ τῆς Ἑλλάδος. Ἀμήν.
