Πρωτ. 4789
Διεκπ. 2001
Αθηνησι τη‚ 19ῃ Ὀκτωβρίου 2020
Πρός τήν Ἀξιότιμον Οἰκογένειαν
κυροῦ Νικολάου Ζία
Ἐνταῦθα
Ἀξιότιμοι,
Ἐπί τῷ ἀγγέλματι τῆς πρός Κύριον ἐκδημίας τοῦ λίαν ἡμῖν ἀγαπητοῦ ἀοιδίμου Καθηγητοῦ Νικολάου Ζία, σπεύδομεν ὅπως ἐκφράσωμεν ὑμῖν τά ἐγκάρδια καί εἰλικρινῆ συλλυπητήρια τῆς ἡμετέρας Μετριότητος ὡς καί τῶν Σεβασμιωτάτων Παρέδρων τῆς περί ἡμᾶς Ἱερᾶς Συνόδου.
Ὁ ἀείμνηστος Καθηγητής, ὅστις κυριολεκτικῶς ἐμεγαλούργησεν εἰς τόν Ἀκαδημαϊκόν Τομέα, ὑπῆρξεν ἀληθῶς ἀφοσιωμένον τέκνον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί προσέφερεν ἀνεκτιμήτους ὑπηρεσίας εἰς Αὐτήν διά τῆς ἀρτίας αὐτοῦ καταρτίσεως εἰς τήν Ἀρχαιολογίαν καί τήν ἱστορίαν τῆς Τέχνης. Ἡ συνεισφορά του εἰς τήν συντήρησιν, ἀναστήλωσιν καί ἀνάδειξιν τῶν μοναδικῶν βυζαντινῶν Μνημείων τοῦ Μυστρᾶ, τῆς Μονεμβασίας, τῆς Νικοπόλεως, τῆς Καστορίας κ.ἄ., ὑπῆρξεν καθοριστικῆς σημασίας.
Ἡ δέ εὐσέβεια, βαθεῖα εὐλάβεια καί εἰλικρινής πίστις του, ἐχαρακτήριζαν τήν εὐγενῆ, πνευματικῶς καλλιεργημένην καί ἀκτινοβολοῦσαν, τῷ ὄντι, προσωπικότητά του.
Ὅθεν, δεόμεθα ὑποκαρδίως τοῦ Κυριεύοντος ζωῆς τε καί θανάτου Θείου Δομήτορος τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν, τοῦ ἐκ νεκρῶν Ἀναστάντος διά νά μεταδώσῃ ἡμῖν τήν ἐν Αὐτῷ ἀθανασίαν, ὅπως τάξῃ τήν μακαρίαν αὐτοῦ ψυχήν ἐν Χώρᾳ ζώντων, μετά Ἁγίων καί δικαίων. Ὑμῖν δέ τοῖς οἰκεῖοις αὐτοῦ παρέξῃ τήν ἄνωθεν παρηγορίαν καί τήν βεβαιότητα ὅτι ζῇ καί ἀγάλλεται ἐν τῷ ἀνεσπέρῳ Φωτί τῆς τοῦ Θεοῦ Βασιλείας.
Ἐπί δέ τούτοις, συλλυπούμενοι Ὑμᾶς καί αὖθις διατελοῦμεν μετ’ εὐχῶν πατρικῶν, στοργῆς καί ἐν Κυρίῳ ἀγάπης.
† Ὁ Ἀθηνῶν ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ, Πρόεδρος
Ὁ Ἀρχιγραμματεύς
† Ὁ Ὠρεῶν Φιλόθεος
