Ἐν Ἀθῆναις τῇ 17ῃ Σεπτεμβρίου 2004.
Μακαριώτατε Μητροπολῖτα Σόφιας καί Πατριάρχα Πάσης Βουλγαρίας, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ λίαν ἀγαπητέ καί περιπόθητε ἀδελφέ καί συλλειτουργέ τῆς ἡμῶν Μετριότητος, κύριε Μ ά ξ ι μ ε, τήν Ὑμετέραν Μακαριότητα ἐν Κυρίῳ κατασπαζόμενοι ὑπερήδιστα προσαγορεύομεν.
Κάτοχοι γενόμενοι τῶν ὑπ' ἀριθμ. πρωτ. 990 καί ἀπό 3ης ὑπερμεσοῦντος μηνός Σεπτεμβρίου ἐ. ἔ. Τιμίων Γραμμάτων τῆς Ὑμετέρας σεβασμιοποθήτου Μακαριότητος, μετά πολλῆς χαρᾶς καί πνευματικῆς ἀγαλλιάσεως ἀνέγνωμεν ὅσα ἀναφέρετε ἡμῖν περί τῆς ἐπιστροφῆς εἰς τούς κόλπους τῆς Κανονικῆς ἐν Βουλγαρίᾳ ἀδελφῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ μεγαλυτέρου μέρους τῶν στασιασάντων καί ἐν σχίσματι εὑρεθέντων, ἀλλά καί τῶν ὑπ' αὐτῶν πλανηθέντων, καί ἐδοξάσαμεν τόν Μέγαν Θεόν καί Σωτῆρα ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τόν τό μεσότειχον τῆς ἔχθρας καθελόντα καί τά πρίν διεστῶτα συνάψαντα καί εἰς ἕνα ἄρρηκτον σύνδεσμον εἰρήνης καί ἑνότητος ἑνώσαντα. Ὡσαύτως ᾐσθάνθημεν μεγίστην ἱκανοποίησιν μαθόντες περί τῆς ὑπό τῶν Κρατικῶν Ἀρχῶν τῆς Βουλγαρίας ἐπιστροφῆς εἰς τήν Κανονικήν Ἐκκλησίαν τῶν ὑπό τῶν σχισματικῶν βιαίως ἁρπαγέντων Ἱερῶν Ναῶν καί Μονῶν.
Ὁλοψύχως μετέχοντες εἰς τήν χαράν τῆς Ὑμετέρας πεφιλημένης Μακαριότητος καί τῆς ἐν Βουλγαρίᾳ Ἀδελφῆς Ὀρθοδόξου τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, δεόμεθα τοῦ Θείου Δομήτορος Αὐτῆς, ὅπως διαφυλάττῃ ἀσινῆ τήν Ὑμετέραν πεπνυμένην Μακαριότητα εἰς ἔτη πολλά ἐν ὑγιείᾳ κατ' ἄμφω ἐπ' ἀγαθῷ τῆς κατ' Αὐτήν Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας καί συμπάσης τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ἐπί δέ τούτοις καί αὖθις κατασπαζόμενοι τήν Ὑμετέραν φίλην Μακαριότητα ἐν Κυρίῳ διατελοῦμεν,