7η Απριλίου 2003
Πρός
Τόν Ἐξοχώτατον
κ. Ἀναστάσιον Παπαδόπουλον
Πρόεδρον τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας.
Εἰς Λευκωσίαν.
Ἐξοχώτατε Κύριε Πρόεδρε,
Ἔμπλεῳ ἐγενόμεθα αἰσθημάτων ἀρρήτου χαρᾶς καί μεγάλης ἱκανοποιήσεως πληροφορηθέντες ὅτι ἡ συνερχομένη ἐν Ἀθήναις τῇ 16ῃ ὁδεύοντος μηνός Ἀπριλίου ἐ.ἔ. Σύνοδος τῶν Ἀρχηγῶν τῶν Κρατῶν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως θέλει ὑπογράψει τήν ἔνταξιν τῆς φίλης Χώρας Κύπρου, ὡς μονίμου μέλους, εἰς τήν Εὐρωπαϊκήν Ἕνωσιν.
Ὡς τυγχάνει γνωστόν τῇ Ὑμετέρᾳ Ἐξοχότητι, ἡ Ἡνωμένη Εὐρώπη ἱδρύθη ὡς μία οἰκονομική κοινότης, ἔχουσα ὡς προοπτικήν τήν πολιτισμικήν, οἰκονομικήν καί πολιτικοστρατιωτικήν ἑνότητα ἐπί τῇ βάσει τοῦ τεθεμελιωμένου, εἰς τόν Χριστιανισμόν πρωτίστως καί ἐν συνεχείᾳ τόν Ἑλληνικόν καί Ρωμαϊκόν πολιτισμόν, Εὐρωπαϊκοῦ τοιούτου. Οὐδείς δύναται ἵνα θέσῃ είς τό περιθώριον ἤ ἵνα ἀπαλείψῃ τήν σπουδαίαν καί σημαντικήν προσφοράν τοῦ Χριστιανισμοῦ εἰς τήν διαμόρφωσιν τοῦ Πολιτισμοῦ τῆς Εὐρώπης, εἰς τήν διαμόρφωσιν τῶν ἠθικῶν αὐτῆς ἀξιῶν, εἰς τήν ἀνάπτυξιν τῶν τεχνῶν καί ἐπιστημῶν· οὐδείς δύναται ἵνα ἀρνηθῇ τήν προσφοράν τῆς Πίστεως ἡμῶν εἰς τήν δικαιοσύνην καί τήν νομολογίαν τῆς Εὐρώπης, τάς ὁποίας κατέστησεν περισσότερον ἀνθρωπίνας, ἤ τήν παρασχεθεῖσαν δαψιλῶς ὑπ' Αὐτῆς ἠθικήν στήριξιν εἰς τά διάφορα ἀνθρωπιστικά κινήματα κατά τήν μακραίωνα ἱστορίαν τῆς Εὐρώπης.
Ὡς ἐκ τούτου, πεποίθαμεν ὅτι ἡ εἴσοδος τῆς Χώρας Ὑμῶν εἰς τήν Εὐρωπαϊκήν Ἕνωσιν παρέχει εἰς Ὑμᾶς τήν δυνατότητα ἵνα συνεργήσητε καί εἰς τήν καί ὑφ' ἡμῶν ἀναληφθεῖσαν προσπάθειαν διά τόν σεβασμόν τῆς κοινῆς συνειδήσεως τῶν Εὐρωπαϊκῶν Λαῶν καί διά τάς χριστιανικάς ρίζας τῆς διαχρονικῆς καί συγχρονικῆς πνευματικῆς αὐτῶν κληρονομίας.
Ὡσαύτως ἔχομεν δι' ἐλπίδος ὅτι ἡ χαρά τοῦ ὁμαίμου, ὁμοθρήσκου καί ὁμογλώσσου ἡμῖν πιστοῦ λαοῦ τῆς μαρτυρικῆς Κυπριακῆς Ἐκκλησίας θέλει πληρωθῆ καί διά τῆς ἐπιτεύξεως δικαίας καί συμφώνου πρός τήν μακραίωνα Ὑμῶν ἱστορίαν, ἀλλά καί τάς ἀποφάσεις τῶν διεθνῶν ὀργανισμῶν, λύσεως τοῦ κρισίμου ἐθνικοῦ ἡμῶν θέματος.
Ἐπί δέ τούτοις, συγχαίροντες Ὑμῖν ἐπί τῷ ὡς εἴρηται ἀξιολόγῳ ἐν τῇ Ἱστορίᾳ τῆς Χώρας Ὑμῶν γεγονότι, ἐπικαλούμεθα ἐφ' ὑμᾶς δαψιλῆ τήν εὐλογίαν τοῦ Θεοῦ καί εὐχόμενοι ὅπως ὁ Δοτήρ παντός ἀγαθοῦ κρατύνῃ καί ἐνισχύῃ τήν ὑμετέραν ᾿Εξοχότητα ἐν πᾶσι, διατελοῦμεν μετά τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης.
