Βαθύτατον αἴσθημα συγκινήσεως ἐπλήρωσε τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμον καί τά Μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν ἐπί τῇ εἰδήσει τῆς πρός τόν χορηγόν καί Κύριον τῆς Ζωῆς καί Νικητήν τοῦ Θανάτου ἐκδημίας, τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου Σερβίας κυροῦ Παύλου.
Τό αἴσθημα ὅμως τοῦτο συνωδεύθη καί ὑπό εὐφροσύνης δι’ ἡμᾶς τούς ἔχοντας ἐλπίδα καί προσδοκῶντας Ἀνάστασιν νεκρῶν καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.
Ὁ ἀοίδιμος αὐτός Πρωθιεράρχης ἐκλήθη ἀπό τόν Θεῖον τῆς Ἐκκλησίας Δομήτορα νά ποιμάνῃ τόν νέον Ἰσραήλ τῆς ἐν Σερβίᾳ συνεκλεκτῆς ἐν καιροῖς δυσχειμερεστάτοις τόσον ἐν χρόνοις ὑλιστικοῦ καθεστῶτος, ὅσον καί έν ἡμέραις πολέμου, κατά τάς ὁποίας ἐδοκίμασεν τόν πιστόν καί μαρτυρικόν Σερβικόν λαόν ὁ Θεός καί ἐπύρωσεν αὐτόν ὡς πυροῦται τό ἀργύριον.
Ἀλλ’ οὗτος ἀνεδείχθη μέγας ποιμήν διά τοῦ ἀνεπιλήπτου βίου, τῆς ἐμπόνου ἀσκήσεως, τῆς φιλακολούθου βιοτῆς, τοῦ ἡσυχαστικοῦ πνεύματος, τῆς ἐναρέτου ζωῆς, τῆς ὑψοποιοῦ ταπεινώσεως, τῆς μεγαλειώδους ἁπλότητος, τῆς ἀνυποκρίτου σεμνότητος, της πατρικῆς διακρίσεως καί τῆς μαρτυρικῆς διακονίας. Ταῦτα πάντα συνιστοῦν τήν ὁσιότητα τοῦ Σεπτοῦ ἀνδρός, ὁ ὁποῖος ἀπό τοῦ νῦν χοροβατεῖ ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Κυρίου καί συναυλίζεται μετά τῶν ἁγίων ἀγγέλων καί μετά παντός πνεύματος δικαίου ἐν πίστει τετελειωμένου.
Διά τοῦτο, διερμηνεύοντες τά αἰσθήματα τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου, τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπο-λιτῶν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὡς καί τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καί τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ τῆς καθ’ Ἑλλάδα Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας εὐχόμεθα ὅπως ὁ Δίκαιος Κριτής τάξῃ ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως τόν μακαριστόν Πατριάρχην Παῦλον εἰς τήν δεξιάν μερίδα τῶν σωζομένων. Ἀμήν.
